2020 Voorbij de sluiers van mijn vergetelheid.

2020 was het jaar van mijzelf intens ontmoeten vanuit mijn broncode ik overzag spontaan mijn eigen creatie en waarheid, voorbij mijn eigen sluiers van vergetelheid. Mijn waarheid viel als het ware als een puzzel in elkaar. Ik heb in dit jaar eindelijk gevonden wat ik zocht, namelijk een manier en begin om mijn “ik kracht” vrij te geven in de wereld vanuit mijn authentieke mij.

Een paar jaar geleden zocht ik naar een bestaand woord dat mijn “Ik kracht” vertegenwoordigd waarmee ik de wereld in zou kunnen stappen. Ik had natuurlijk “Veldtkracht”, maar dat was voor mij toen nog een behoorlijk breed begrip. En zelf vind ik het woord samensmelten een beetje zweverig en klef om zo mee naar buiten te treden. Ook het woord behandeling, uitwisseling, therapeutisch consult, coaching sessie past niet echt bij me. En bewust samensmelten vertaald wel precies wat mijn kracht is.

Ik kwam in 2019 via mijn innerlijke kompas in een schouwburg terecht en kwam ineens midden in een magisch en feestelijke moment terecht. Daar was ineens mijn vertaling, het antwoord en bevestiging waar ik lang naar had gezocht. Uit het niets in dat moment werd mijn “ik kracht” vertaald in woord, beeld en geluid. “Osmose” Ik kan niet in woorden uitleggen hoe magisch en ontroerend dit moment was. In ervaarde volledige osmose met mezelf en vanuit mezelf met de hele zaal. Ik werd volledig uit mijn stoel geblazen, ik zag flashbacks en herinneringen en ik werd compleet geraakt en overdondert. Dit is precies mijn vorm en manier van samenwerken. Uit mijn buik ontstond weer die bol met licht en allemaal lichtgevende draden en er werd een warm rasterdeken van energie gecreëerd met alle mensen uit de zaal. Toen ik thuis kwam was het allemaal zo onwerkelijk dat ik het niet kon en durfde te geloven wat er was gebeurd. Het leek wel een sciencefiction film.

Ik raakte volledig uit balans en schoot in de angst door wat ik daar had meegemaakt. Mijn gedachten en gevoelens van weerstand, maar vooral ongeloof, tolde door mijn hele zijn. Ik voelde: oh nee, ik begin weer aan een nieuw groots avontuur, een avontuur die over het zichtbaar maken van mijn “Ik kracht”  gaat en samenwerken. Over mijn vorm van samenwerken doormiddel van het beleven van bewuste osmose. Oh mijn god, ik kan toch zo iets vaags niet zichtbaar maken, laat staan neerzetten. Niemand zal me geloven buiten mijn dierbaren om, ik kan het zelf soms niet eens geloven wat ik allemaal zie, voel en hoor.

Dien ik dat dan aan mensen die ik niet ken en waarbij ik me niet veilig voel zichtbaar te maken en vrij te geven? Hell no! Alleen het idee al dat mensen je voor gek verklaren en je niet geloven, roept doodsangsten in mij op. Er kwam een heel proces op gang. Maar stap voor stap werd ik geleid en ondersteund door mijn magisch kompas waar ik helder mee begon samen te werken. En niet te vergeten mijn moeder, mijn beste vriendin, mijn familie, mijn partner en mijn kinderen hebben me allemaal op hun eigen unieke manier ondersteund vanuit hun hart. Ik ben hun intens dankbaar voor hun unieke lichtbakens.

Nu ga ik even terug naar vorig jaar oud en nieuw. 

Wauw! De eerste dag van het jaar 2020 is aangebroken! Ondanks dat ik al een tijdje meer de wereld wil in stappen, voelt het ook alsof er een begin van iets nieuws aan het ontstaan is. Iets vanuit mijn echte mij, ik heb alleen geen idee. Ik heb heel veel behoefte om ervaringen te schrijven. Ik weet dat ik een boek aan het schrijven ben via mijn dagboek, maar voel ook nog iets anders maar weet niet wat. Misschien komt eindelijk dit jaar wel mijn boek tot een mooie ontknoping. Want ik voel dat ik het aankomend jaar mijn eigen unieke lichtbaken nog meer op “aan “ ga zetten. Ik voel het gewoon, meer niet. Ik ga het gewoon doen! Hoe en wat, ik heb geen idee, maar het zal zich steeds meer gaan vormen en uitkristalliseren, dat is wat ik voel.

Mijn wens is om mijn eigen unieke tastbare vorm te gaan neerzetten. Dat is een hele uitdaging voor mij want mijn vorm is moeilijk weer te geven, omdat het zo in het nu is en geen kaders en hokjes heeft. Ik ben ergens aanwezig of iets of iemand dient zich aan en/of vraagt om hulp. Mijn onbewuste maar ook bewuste osmose knop gaat op aan en speelt op een vrije manier met de informatie die vanuit het gezamenlijke osmose veld ontstaat. Hoe en wat er dan gebeurd of mijn systeem inzet dat komt op dat moment dan vrij. Dus welke vorm ik dan dien neer te zetten om dit zichtbaar te maken weet ik niet. Omdat ik het inkaderen van mijn vorm erg lastig vind omdat ik dan het gevoel heb dat ik dan mezelf beperk.

Dus hoe, wat en wanneer en wat de bedoeling is dat laat ik voor nu dan ook maar helemaal weer los. Want zodra ik er over na ga denken, raak ik de weg kwijt, denk ik in hokjes, tijdspaden, kaders en stagneert de reis naar mijn vorm.

Nu ben ik een jaar verder 30 december 2020  

Mijn wens is uitgekomen en waarheid geworden. Het werd mede ondersteund door een wereld die volledig op zijn kop, in paniek, in angst en in verwarring werd gebracht door het Covid- 19 virus.

Ik voel me verbazingwekkend, over het algemeen erg rustig hierover. Vanaf de eerste dag covid-19 voelde ik me in mijn kracht en in mijn lijf. En ja natuurlijk waren er dagen bij die me verwarde en mij de angst aan jaagden. Maar niet voor het virus zelf. Ik maakte me vooral grote zorgen op de manier hoe er wereldwijd omgegaan wordt met dit virus. Maar vooral over de onmenselijke situaties die gecreëerd worden door een vorm van massa hypnose, die op angst gebaseerd is. Ik voel en ervaar de immense (zelf) destructie,  polarisatie, vrijheidsbeperking, angst en de propaganda onder de mensheid en dat maakt me soms erg verdrietig. Ik wou dat mensen zich meer bewust zouden zijn dat dit veld steeds hierdoor continu gevoed wordt waardoor we er in rond blijven cirkelen en mensen dus geen uitweg meer kunnen zien maar in hypnose blijven. Waardoor ze niet instaat zijn een veld te voeden en te creëren die vanuit harmonie, vrijheid en gezondheid creëert. Want dat is mijn waarheid hierover.

Voor velen is 2020 daardoor een afschuwelijk angstig en traumatisch jaar geweest. Een hel. Er zijn mensen ziek geworden, we hebben mensen verloren. Er worden mensen gesepareerd, er worden complete gezinnen ontwricht, er vind meer zelfdoding plaats, omdat mensen geen uitzicht meer zien in deze door hun beleefde angstige ziekmakende hel. Er zijn mensen failliet geraakt, mensen die hun baan of zelfs alles hebben verloren. Er zijn mensen overwerkt, overspannen, en doorgedraaid. Er worden mensen structureler en vaker mishandeld en misbruikt en andersom omdat ze geen kant meer op kunnen. Vele familie banden zijn ontwricht geraakt door andere geloofswaarheden en overtuigingen. Alcoholisme, verslavingen, mishandeling, seksueel misbruik, scheidingen, depressies, psychoses zijn verdrievoudigd. En dan heb ik het nog niet eens over wat dit met kinderen doet en mensen die afhankelijk zijn van zorg van anderen. Om deze gecreëerde velden maak ik me regelmatig ernstige zorgen omdat het zeer destructief is en ik het verschrikkelijk vind om toe te kijken wat er in stand wordt gehouden door enkel en alleen Angst.

Naar dit veld en alle mensen die deze hel het afgelopen jaar op wat voor manier dan ook hebben ontmoet en ervaren gaat mijn compassie uit. Ik weet hoe de hel eruit ziet en hoe die voelt ik heb deze zelf regelmatig ervaren. Ik weet ook hoe het is om in een waarheid te leven die een illusie is omdat je gehypnotiseerd wordt door angst en ook dit kan als een hel ervaren worden. Ik wens oprecht voor die mensen dat 2021 een jaar wordt die de hel, die je misschien ervaart, zal worden verlicht met liefde, vrede, vrijheid en innerlijke kracht. Zodat je weer een fijn leven kan creëren voor jezelf en je dierbaren waarin je de angst, eenzaamheid, en traumatische ervaringen van 2020 kan gaan helen. Waardoor je het veld wat vrij, gezond, helend en harmonisch is kunt gaan ervaren en met jou kracht kan voeden zodat het veld nog groter wordt. Dat is mijn waarheid en mijn Wens voor 2021.

In tegenstelling tot hen die zich in de hel begaven, was 2020 voor mij juist een bijzonder en magisch jaar. Ik heb grote delen schaamte, zelfdestructie, zelfveroordeling, faalangst, angst voor afwijzing getransformeerd in de liefde voor mezelf waardoor ik mijn “ik kracht” eindelijk zichtbaar en kenbaar durfde te maken aan de buitenwereld. En nu op mijn eigen manier het veld kan voeden met mijn kracht, het veld wat ik als vrijheid, gezond, harmonieus en helend ervaar.

Mijn passie intuïtief schrijven deelde ik eerst voorzichtig op facebook, er kwam in mij een stroom op gang en later in het jaar werd er tot mijn grote verbazing door mijn eigen handen mijn eigen website gebouwd. “ Veldtkracht gaat online”. Ik heb bij alles volledig op mijn eigen magische innerlijke kompas genavigeerd, iets wat ik de twee jaren daarvoor me nog meer eigen heb kunnen maken door een heftige periode met de gezondheid van onze zoon. En ja, ook dit jaar kwamen er vele uitdagingen en obstakels om de hoek kijken. Maar vooral waren die obstakels er, als ik niet de richting koos die mijn kompas me wees.

Soms werd ik even uit mijn richting gehaald, door mijn eigen angst, overtuiging, en programma’s of omdat ik gewoon koos voor wat anderen tegen me zeiden. Er is vaak gezegd dat het tijd werd om mezelf neer te zetten en daar was ik met mijn hoofd het volledig mee eens. Waardoor ik geforceerd met iets aan de slag ging. Ik liep daardoor volledig vast en mijn creatie proces stagneerde. Wat ik geleerd heb is dat niets zo belangrijk is dan geduldig op mijn eigen magische kompas te varen, waardoor ik een reis maak die vooral scheppend en helend is voor mezelf en zodoende ook voor een ander.

Sommige stappen waren heel erg eng, onzeker en spannend. Omdat mijn kompas vaak de volgende stap aanwijst die meestal weerstand, angst oproept en ook onvoorspelbaar is, niet te controleren, en vaak onlogisch en zeer ongebruikelijk. En het moeilijkste is daar op te navigeren en weten dat je pas aan het eind van je reis het kan begrijpen en herinneren waarom je die reis op die manier diende te maken. Het moeilijkste voor mij als zelfonderzoeker is “het niet begrijpen” van de volgende stap los te laten. Gelukkig heb ik de drive vanuit mijn hart om alles te willen ervaren vanuit een bepaald innerlijk weten en dat brengt me voorbij de angst, waardoor ik wel de ervaringen aan ga van de volgende stap en pas later begrijp waarom deze stap zo belangrijk was om te nemen.

Omdat ik het afgelopen jaar nog steeds een programma afdraaide dat ik me moest schamen voor mezelf, was dit navigeren op mijn kompas af en toe een flinke uitdaging. Want mijn eigenwaarde was behoorlijk verpakt en ingewikkeld. Ik schaamde me, ontkende,  onderdrukte en verstopte mijn eigen waarheid, mijn heldere vermogens naar buiten toe. Ik durfde niet mijn werkelijke mij in de buitenwereld te zijn en te laten zien. Ik kwam er gaande weg achter dat dit niet in alleen in dit leven was gecreëerd maar dat het vooral in mijn DNA geprogrammeerd was. Een programma die me liet voelen en ervaren dat ik me moest schamen en bang moest zijn voor mijn heldere vermogens. Dat mijn heldere vermogens mezelf en een ander echt niet kunnen helpen of helen en alleen maar ellende brengen en juist schadelijk zijn voor mezelf en een ander. Want als je iets niet kunt zien of bewijzen en niet wetenschappelijk is onderbouwd, dan bestaat het niet. Zeker als het ongebruikelijk is en buiten de gebaande paden, dan speel je met de hel en de hemel. En ben je iemand met waanideeën en moet je achter slot en grendel of je moet je heel goed kunnen verbergen achter een masker of een goeie actrice kunnen zijn die een rol speelt die wenselijk is voor anderen.

Ik kwam er dit jaar achter dat het spel spelen met de hel en de hemel juist het spel is wat ik kom spelen vanuit mijn geboortefrequentie. Het is mijn kracht. Ik heb me altijd anders gevoeld: als een vreemde eend in de bijt. Ik vond dit lastig en veroordeelde mezelf hierdoor. Ik wilde niet achter slot en grendel worden gezet. Dus dan maar een goede actrice zijn die niet te doorgronden is door het masker wat ik draag. Alleen vergat ik zelf dat ik een rol had aangenomen en een masker had opgezet. Maar nu weet ik, dat ook die ervaring volledig de bedoeling is van mijn eigen spel spelen met de hel en de hemel. Zodat ik ervaringsdeskundig werd in het spel. Ik kan nu niet voor niets zien, voelen en horen voorbij de sluiers van af-gescheidenheid. Ik doe niet voor niets ervaringen op zowel in de hel als de hemel. Ik kan niet voor niets zien dat alles in de kern liefde is. Ik speel gewoonweg graag op de brug tussen de hel en de hemel, daar waar de hel en hemel samenkomen, waar ze continu in osmose zijn en samen een eenheid vormen. Daar waar het veld zichzelf onvoorwaardelijke liefde noemt. Het is mijn geboorte frequentie.  Door mijn spel gewoon te spelen zonder te weten wat het script is en gebruik te maken van improvisatie, heb ik het spel mezelf eigengemaakt.

1 Januari 2021

Ik voel dat het jaar 2021 voor mij zal gaan over meer verbinding maken, meer samenwerken en het ervaren vanuit de eenheid in contact met de ander vanuit mijn kracht Osmose. Ik heb het afgelopen jaar met verschillende mensen en in groepen samengewerkt buiten tijd en ruimte en ik moet zeggen dat is soms best ingewikkeld, want dat is een heel andere vorm van communiceren met de ander. Ik vind het een hele uitdaging om daar in de tijd en ruimte mee om te gaan. Want zoals je weet, mijn hoofd wil begrijpen, onderzoeken en uitwisselen hoe het allemaal in de tijd precies werkt en hoe ik dit moet zien, hoe het voor de ander is en of de ander of de groep ook iets ervaart van wat ik hoor, zie, voel en doe. Want mijn handen werken verbindend met bronenergie waardoor de kern zichtbaar wordt. Maar ik ben in de tijd nog niet echt iemand tegengekomen waarmee ik hierover kan sparren die ook bewust osmose kan ervaren. Maar misschien is dit ook wel helemaal niet de bedoeling. Mijn ervaringen die ik opdoe zullen het me vast gaan leren begrijpen.

Ik moet zeggen: het is werkelijk, super cool en intens liefdevol om zo via deze verbindingen te kunnen communiceren. Alle verpakkingen, opsmuk, maskers en schillen zijn er dan niet.  Ik merk dat in verbinding zijn met mezelf in het hier en nu, tijdens mijn dagelijkse bezigheden, voor mij de basis is en een hele belangrijke rol speelt in deze vorm van in verbinding zijn met de ander waarbij synchroniciteit aan de basis ligt van communicatie. Het mooie van synchroniciteit is dat je ziet dat de samenwerking via osmose zijn vruchten afwerpt.

Maar ik vind het wel een enorme uitdaging om mijn onderzoekende eigenschappen soms tot rust te manen omdat hij direct wil weten, vast wil pakken en het zichtbaar wil maken. Terwijl mijn hart het juist alleen maar wil voelen, genieten en wil “zijn”. En mijn “Nienke zijn” danst met beide delen via  “ Veldtkracht” die me dan uiteindelijk weer in balans brengt als ik doorsla naar één kant.

En zo blijft mijn leven een avontuurlijke, uitdagende pelgrimstocht door mijn eigen leven. Ik ga steeds meer stappen nemen vanuit mijn “ik kracht” naar onze “wij kracht”.  Omdat ik voel dat dit volledig de bedoeling is en mijn magisch kompas mij daar naar toe blijft wijzen. Zelfs als ik denk er een andere draai aan te kunnen geven! Of het anders probeer te vertalen…of probeer het te omzeilen, of er omheen wil blijven draaien. Het gaat gewoonweg niet. Mijn reis is al een tijd geleden begonnen en mijn hart wil niet meer terug. Het wil delen en uitwisselen, maar mijn hoofd is bang en wil mij beschermen en mij een rol laten spelen die ik niet ben. Maar mijn hoofd kan mijn hart niet meer om de tuin te leiden omdat het gehoord, gezien en gevoeld wordt door zichzelf. En  heel eerlijk……  ik vind dat heerlijk, want daardoor ben ik vrij van mijn masker en rol als actrice die niet meer bij me past.

Ineens dient Achior aan, ik voel en hoor hem, mijn handen beginnen te typen.

Achior: er zijn meer mensen die spelen op de brug van de hel en de hemel. Ze zoeken jou, je hoort ze ook roepen, je voelt ze. Er zijn een paar die je zelfs van naam kent en enkele heb je ontmoet. Zoals je ervaart, werk je al een heel lange tijd ” onbewust” en nu een tijdje “bewust” samen. Je bouwt met hen al heel lang samen aan een groot kristallijne veld, het veld van onvoorwaardelijke liefde. De tijd van eenzame gevoelens en gevoel van afgescheiden zijn, is voorbij. En dat voel je, weet je en ervaar je al een hele tijd en kan soms ook overweldigend zijn omdat dit veld immens liefdevol en krachtig is. Het komende jaar ga je nog meer van jezelf laten zien, wees niet bang. Je schaad er niemand mee, je weet zelf heel goed dat je ondersteunend helend werk verricht. Zoals je weet en hebt ervaren is het aan de ander de verantwoordelijkheid of die het op die manier kan ontvangen en kiest om het zo te ervaren en er wel of niets mee te doen.

Jezelf nog meer laten zien zal ongemakkelijk en onwennig zijn nu je buiten je comfort zone aan het treden bent. Er zullen nieuwe drempels te nemen zijn. Maar jij mag er helemaal zijn, jou onbevangen, nuchtere, gevoelige, spontane, bewuste en onbewuste en bijzondere zelf. Het is juist belangrijk om jezelf op die manier zichtbaar te maken, omdat jij dat bent. Jij speelt graag met jou heldere vermogens vanuit jou volledige mens zijn. Precies zoals je altijd al doet, alles mag er zijn.. Je hoeft echt niet bang te zijn dat je weer een rol aan hoeft te nemen die jij niet bent. Juist niet!

Ren alleen nu niet meteen de wildernis in met je gedachten. Ik voel namelijk dat je denkt” Oh mijn god, hoe dan? Voel gewoon want jij weet en doet het al, je hoeft niets te doen dan dat je al doet, want het is er al en als je het even niet ziet, dan komt het vanzelf wel naar je toe. Zoals altijd alles naar je toe komt. Wees gewoon zoals altijd in het nu en geef je over aan je innerlijke kompas die vanzelf iets aanwijst.

Nienke: Wauw, dank je wel Achior, Ik ben zo dankbaar voor ons contact. Er is alleen een ding die me steeds intens bezig houd en dat is dat ik iets maar niet kan begrijpen. En dat houd me al heel lang bezig. Moet ik nu wel of niet iets doen of ondernemen als iemand me spontaan opzoekt via een ander bewustzijnsveld? Soms kan ik iemand zo intens sterk horen en voelen waarbij ik spontaan ineens in osmose met diegene raak, waarbij informatie vrij komt. Soms voel ik duidelijk dat de informatie alleen voor mij bedoeld is. Maar soms is het me echt niet duidelijk en zie ik dingen die misschien wel belangrijk zijn voor de ander en mij om te weten of uit te wisselen. Ik heb dan de neiging om er dan direct in mijn Nienke vorm gehoor aan te geven. Maar als ik gehoor geef aan hun roep, kunnen of willen ze me niet eens horen of worden ze bang en slaan op de vlucht. En ja, dat zorgt ook voor verwarring bij mij. Maar wat moet ik er dan in godsnaam mee, ik vind het zo verwarrend. Helemaal als ik zie dat er buiten tijd en ruimte iets met me gedeeld wordt, wat in de tijd precies het tegenovergestelde laat zien. Soms roept dat enorme verwarring op omdat ik dan bijna het gevoel krijg dat ik gevraagd wordt hen te waarschuwen.

Achior: He he eindelijk, ik zat op deze vraag te wachten. Niets, Nienke. Je hoeft niets te doen, juist niets. Ze dienen zichzelf eerst te herinneren dat ze jou roepen en van alles uitwisselen met jou. En dat lieverd, dat kunnen ze alleen zelf via hun eigen binnenwereld. En soms zullen ze het nooit te weten komen en dat is dan ook niet de bedoeling, want dan zijn er andere keuzes gemaakt. Het contact wat jij ervaart buiten tijd en ruimte  is voor jou om te ervaren dat jij licht bent en dat jij geen schadelijk nepzaad zaait, maar dat jij lichtzaad uitwisselt vanuit onvoorwaardelijke liefde vanuit de bron via osmose. Eigenlijk kun je osmose zien als bellen via een energetische telefoonlijn die gewoonweg anders is dan een aardse telefoonlijn. Jullie velden zoeken elkaar als het ware energetisch op, wisselt informatie uit en hangen vervolgens weer op. Zeer efficiënt overigens. En dat ervaar je ook zo.

Nienke: Oh, okay? ,  dus ik hoef er dus helemaal niets mee te doen? Jezus waarom vertel je me dat nu pas? Ik heb me dus voor niets verschrikkelijk kwetsbaar en schaamteloos, blootgegeven aan twee mensen, mensen die ik heel helder kon horen. Oh mijn god wat erg? Vandaar de zwijgzaamheid. Dus heb ik mezelf dus compleet voor gek en voor lul gezet. En nu pas zeg je me dat ik het er alleen maar hoef te laten zijn en verder niks. Jezus kon je me niet waarschuwen? Ik schaam me nu dood.

Achior: Voel je dat zo?

Nienke: Ja. Ik zit met het schaamrood op mijn kaken en krijg het gevoel van schaamte dat ik  zulke intieme kwetsbare dingen met deze mensen heb gedeeld omdat ik dacht dat ze dit van me wilde ontvangen omdat ze me, in mijn gevoel, om een waarschuwing van zichzelf vroegen.

Achior: Ja en? Voel via je lijf, wat voel je nu?

Nienke: Oh ja, ik voel het. Ik voel dat dit de oude versie van mij is die nu even aangeraakt wordt. De Nienke die de rol van de reddende engel speelde maar zich eigenlijk schaamde, verstopte, bang was voor afwijzing en opzoek was naar haar eigen waarheid. Die bevestiging en bewijs zocht dat ze niet gek was in wat ze voelt ziet en ervaart. Dat haar waarheid niet schadelijk is, maar dat haar waarheid haar continu wil herinneren aan haar eigen herinnering, eigenwaarde en de eenheid in zichzelf, en de hereniging tussen haar man en vrouw zijn in zichzelf. Maar wat deze mensen mij lieten ervaren was dat ik geen reddende engel was maar dat dit een gecreëerde rol was. Ik bleek een intens verdrietige eenzame gevallen engel te zijn die zich intens schaamde voor haar afgebroken vleugel. Een engel die haar vleugel lang gelden had verloren en zich hiervoor schaamde, zichzelf uit de groep verstootte en hierdoor dacht geen engel meer te zijn. Uit overleving creëerde ze de rol van reddende engel, maar dan eentje zonder vleugels.

Achior: En wat voelt de nieuwe mij?

Nienke: Dat ik nu begrijp waarom ik deze mensen diende te schrijven. Ik heb gehoor gegeven aan de roep van mezelf ik wilde mijn vleugels weer herinneren en activeren, ik voelde elke keer heel duidelijk dat ik ze diende te schrijven maar wist en begreep niet waarom. Nu wel, dank je wel!

Achior: Nu je weet waar het brieven schrijven naar deze personen voor diende, weet je dat dit precies de bedoeling was. Maar niet alleen voor jou ook voor hen ben je van grote waarde ook al zien ze dat misschien niet zo. Nu je, je vleugels herinnert is het van belang dat je bij jezelf dient te blijven, bij je eigen waarde en vleugels. Doe alles op jou tempo en via jou eigen route, ook als de roep en het verlangen van de ander luider en intenser wordt. Je hoeft niets te ondernemen, je hoeft niemand te redden, je hoeft geen afscheid te nemen en je hoeft ze ook niet op te zoeken na een osmose uitwisseling. Je hoeft alleen maar te zijn en te voelen en te doen waar je hart naar uit gaat. Dat doe je al heel goed. Ik ben super trots op je. Want jeetje, wat heb jij bergen verzet.

De personen die jou roepen, hebben zoals je weet ook hun eigen reis te gaan en als zij in de tijd ongeduldig worden, jou willen vertellen wat je moet doen, afwachtend zijn of wegvluchten voor jou. Dan dienen ze zelf op pelgrimstocht te gaan in zichzelf en zichzelf af te vragen waarom ze ongeduldig of wachtend zijn of de behoefte hebben jou te vertellen wat je moet doen of te zeggen wat jou volgende stap is. Zij trekken jou ook niet voor niets aan en krijgen jou ook niet voor niets als spiegel aangeboden. Aan hen of ze dit zo kunnen zien en ervaren.

Jij voelt ze, herinnerd ze, ziet ze en communiceert met ze vanuit osmose. Een bewustzijnsveld die maar weinig mensen op een bewuste manier kunnen ervaren. Dus wat je gedeeld hebt via de aardse route met hen is hierdoor regelmatig onverstaanbaar of komt gewoonweg niet aan, of wordt maar voor een deel begrepen. Maar het kan ook zijn dat je vervelend bent omdat het iets aanraakt wat weerstand of angst aanraakt en kijken dan niet wat het hen zegt maar projecteren hun geraaktheid op jou. Soms valt er een kwartje als ze zichzelf een vraag stellen en het antwoord ineens herinneren in jou tekst of net als jij veel synchroniteit met jou ervaren. Weet dat je brieven voor hen zeker niet zinloos zijn geweest, zelfs vruchtbaar, het waren jou lichtzaadjes. Het is aan hen of ze het zo konden zien en ervaren. Het is aan hen wat ze ermee doen of gedaan hebben.

Schaam je niet voor je lichtzaadjes die je daarmee naar jezelf en naar hen hebt uitgezaaid. In de kern zijn deze zaadjes gezaaid vanuit onvoorwaardelijke liefde voor jezelf en de ander. Zaadjes die mooie bloemen hebben gegeven of zaadjes zijn gebleven. Je hebt ervaren buiten tijd en ruimte dat dit zeer gelijkwaardige samenwerkingen zijn. Alleen was je daar opdat moment niet van bewust, omdat je nog opzoek was naar bevestiging en bewijs of jou zaad echt wel lichtzaad is en geen duister, schadelijk nep zaad. Dit antwoord kon je alleen maar binnen in jezelf vinden door een innerlijke pelgrimstocht te maken naar jouw eigen heilige graal. Daar waar jou herinnering aan jou heldere vermogens en lichtzaad lag verborgen en deze vervolgens in te zetten.

Wees niet meer bang om de mensen die je roepen aan te raken. Wees ook niet bang als ze ineens voor je neus staan. Weet dan dat jij precies weet waarom ze naar jou zijn toegekomen, omdat jij ze al gevoeld, gezien en herinnerd hebt vanuit samenwerking via jou “ik kracht”. Lieverd, dat is gewoonweg jou kracht en koester het. Je bent in jou element wanneer je via osmose bewust contact kan maken met de ander. Dat weet je, dat voel je en dat leef je.

Wees niet bang wanneer je meer op een zichtbare belichaamde bewuste manier osmose gaat inzetten wanneer daar vraag naar is. Want je weet angst en onzekerheid zorgen voor beren op je weg en creëer je vanuit de overleving weer af- gescheidenheid. Dus wees je ervan bewust dat het zinloos is om afscheid te nemen als je het gevoel van afscheid en gemis hebt. Ik en jij zijn wij en wij zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden we hebben een spel te spelen. Ik zal er altijd zijn, dus afscheid nemen dat gaat gewoon echt niet meer, want dat bestaat hier niet, wij zijn namelijk hier één vorm. Of wil jij het afgescheiden zijn graag nog een keer ervaren? Dan kunnen we dat gewoon nog een keer herhalen hoor?

Nienke: Jezus, lekker confronterend ben je weer. ee natuurlijk wil ik dat niet, volgens mij heb ik deze ervaring nu wel genoeg herhaalt. Ik begrijp precies wat je bedoeld.

Achior: Mooi, wanneer je nu gevoelens van afscheid of gemis voeld, voel het dan, kijk wat het je wil zeggen en laat het er gewoon zijn. Sta het toe, het mag gewoon gevoeld worden. Je schreef hier een korte tekst over op en ik wil het je nog een keer extra benadrukken omdat het je iets moois gaat geven als je er bewust en alert op bent dat je dit gewoon mag voelen.

De dans in jou die je beschreef aan de waterlijn heeft je deze parel meegegeven. Jou uitdaging en avontuur voor 2021 is jezelf blijven toestaan aanwezig te zijn in het nu en te blijven stralen met jou authentieke lichtbaken die in de kern uit onvoorwaardelijke liefde bestaat. Wees niet meer bang om je heldere vermogens in te zetten wanneer dat voor jou zo voelt, want het zijn lichtzaadjes die vanuit verenigde velden komen. Veldtkracht is jou manier om jou lichtzaad vanuit jou eenheid te zaaien, verder dan de vertrouwde velden die anderen kunnen zien. Dus laat je niet uit het veld slaan wanneer het niet begrepen, afgewezen of veroordeeld wordt.

Koester het contact buiten tijd en ruimte met degene die jou roept. Koester deze onvoorwaardelijke vriendschappen die jij kan ervaren en die eindeloos en oneindig is. En mochten deze vriendschappen in tijd en ruimte er niet zijn of er misschien anders uitzien, voel het dan en laat het zijn voor wat het is, wees vooral dankbaar voor het feit dat deze ervaringen er zijn. En wees vooral heel erg lief voor jezelf.

En nog een tip van mij: fluister de ander toe dat ze je kunnen vinden tussen de regels door. Als ze dit gefluister horen of kunnen zien en voelen dan begrijpen ze direct wat je bedoelt en weten ze dat ze zichzelf tegenover jou, niet meer achter een masker of rol kunnen verschuilen.

Auw. Ja dat doet soms pijn en is misschien confronterend voor degene. Maar ja, dat is wel jou kracht! Jij kan de kern aanraken, daar waar het wezenlijk om gaat, de kern van de zaak, het hart, het niet materiele. Jij bent jaren bang geweest voor deze kracht omdat je bang was de ander hiermee te kwetsen en schaden. En ja, een ontmoeting met jou verschijning kan zowel magnetisch als polair tegelijkertijd zijn. Iets wat mensen regelmatig in de eerste instantie in verwarring en uit balans brengt. En daarom jou niet kunnen doorgronden of plaatsen en dat kan afschrikken of lastig zijn maar ook aantrekkelijk en inspirerend.

Deze spiegel kreeg jijzelf  in 2014 van iemand die jou kracht, jou vorm van bewustzijn intens spiegelde met zijn verschijning, bewustzijn en “ik kracht”. Het magnetische veld tussen jullie bracht je bij je zelfherstellende vermogens en deze activeerde je heldere vermogens. De polariteit tussen jullie bracht jou vuur in lichte laaie, trok een beerput open en stelde jouw eigenwaarde en waarheid enorm op de proef. Hij triggerde jou met zijn vuur en zijn waarheid waardoor je gedwongen werd bij jezelf te blijven in jou “ik kracht” en je zelf lief te hebben. En nu, nu voel je alleen maar dankbaarheid naar hem toe en voelt hij voor jou aan als een onvoorwaardelijke vriend die ook op de brug van de hemel en hel speelt. En dat Nienke, dat ben jij ook voor degene die in de spiegel kunnen en durven te kijken naar zichzelf en zichzelf in jou (h)erkent. Het vraagt van hen enkel om zelfreflectie, kwetsbaarheid en eigenliefde.

Nienke: Om een mooie start te maken in het jaar 2021 deel ik mijn persoonlijk stuk uit mijn dagboek om zo zichtbaar te maken wat vaak niet gezien mag worden en/of angstvallig achter slot en grendel wordt bewaard. Ik ben geboren om mezelf te herinneren en te stralen vanuit mijn eigen lichtbaken die “Veldtkracht” heet. Ik ben een mens in het veld die al wandelend haar zaadjes laat ontkiemen tot bloemen. En wanneer de bloem rijp is, zal deze zaad geven en dit zaad in vertrouwen met de wind meegeven omdat het weet dat het precies daar komt waar het ontvangen wil worden.

Voor nu zeg ik tegen jou lieve lezer: heb jezelf lief door jezelf te mogen zijn van jezelf, zelfs als je het gevoel hebt een gevallen engel te zijn. Weet dan van mij dat je echt niet de enige bent. Maar juist een van de zovelen die zich verstoppen achter een masker en een gecreëerde rol spelen in dit bijzondere verhaal dat je “eigen leven” leven heet. 

Dat 2021 een prachtig jaar mag worden van verbinden met jezelf, jezelf helen, jezelf herinneren en je zelf liefhebben voorbij de sluiers van vergetelheid. Mijn ervaring is dat wanneer je echt die verbinding met jezelf kan ervaren, je dan de echte verbinding met de ander kan ervaren die ons  "echte" leven onthult. De verbinding waarbij maskers terplekke af vallen en gecreëerde rollen onthult worden en de kern zichtbaar wordt. 

Laat 2021 het jaar zijn van kiezen voor jezelf en jezelf zijn in alles wie je bent. Straal vanuit jou eigen unieke mooie lichtbaken, want dat doe ik ook.

Een hele dikke knuffel van mij voor jou.