Een tijdje terug had ik een uitwisseling met het angstveld.
Het is van nature het veld dat met de kracht van vernietiging werkt. Het veld
waar wij zelf ook deel van uit maken met onze eigen vernietigende krachten. Dit
angst veld noem ik vaak het onbewuste veld omdat er in dit veld veelal de
kracht van angst gebruikt wordt in plaats van vernietiging. Dit doordat men
vernietiging ziet en ervaart als iets verschrikkelijks waar we ons tegen moeten
beschermen. Puur omdat we daar zo over zijn gaan denken, hiernaar zijn gaan
handelen, dit zijn gaan ervaren, in zijn geloven en naar zijn gaan leven.
Hierdoor kunnen velen van ons niet meer de scheppende kracht van vernietiging ervaren en zien. Terwijl de natuur ons een prachtige spiegel voor houdt, want moeder aarde vertelt ons precies hoe we in harmonie met onszelf en de ander kunnen leven. Want als je ziet hoe de natuur gewoon blijft doorgroeien in cyclussen van vernietiging en opbouw, ongeacht wat er gebeurd, zie je dat dit gewoonweg een vorm van eindeloosheid is. En dat zijn wij van nature ook, in mijn beleving laat de natuur dat ons zien. Ze laat ons zien: “ Wees gewoon in het hier en nu en volledig jezelf. Wees jezelf vanuit jou natuurlijke vorm, vanuit jou authenticiteit met jou scheppende en ook vernietigingskrachten”.
De meeste mensen kunnen niet meer bij hun werkelijke natuur komen. Omdat we ons er voor schamen, veroordelen en er niet meer in geloven. We geloven of mogen niet meer van onszelf in onze eigen natuur en in de natuur van de oermoeder geloven. We lijken onze eigen natuur volledig te zijn kwijtgeraakt. We willen alles blijven controleren en redden. Waarom is dat? Een vraag die me regelmatig bezig houd.
Ik neem je even mee terug in mijn dagboek.
16 december 2020. Ik beleefde een interessante dag vandaag met veel triggers, een dag om vooral te kiezen voor mijn eigen waarheid, inzichten en eigen behoeften. Ik merk dat dit de sfeer is waarin we ons nu begeven. Veel mensen willen ons zeggen wat we moeten doen! Veel mensen willen hun wijs en waarheden verspreiden en anderen inspireren. En ja, eerlijk…. ik ben daar ook eentje van.
Mijn voorkeur gaat uit om op een kwetsbare manier mijn eigen ervaringen en waarheid te delen, zonder de maskers die ik eerder droeg. Omdat dit voor mij liefdevol, gelijkwaardig en me het gevoel van “echt” zijn geeft. Ik merk dat ik daardoor ook bewuste verbindingen aantrek die voor mij als gelijkwaardig “echt” en liefdevol aanvoelen. Verbindingen waarbij we onszelf mogen en kunnen zijn, verbindingen die onvoorwaardelijk zijn en recht vanuit hart en ziel gemaakt worden. Naar deze verbindingen zijn we volgens mij allemaal opzoek maar ze zijn vrij zeldzaam, omdat we zelf vaak niet in verbinding zijn met ons eigen hart en ziel. Ik merk dat wij onze “echte” kwetsbaarheid delen met elkaar vooral raar, heel spannend en eng vinden. Want wat zal de ander er wel niet van denken?
Jezelf kwetsbaar op stellen raakt regelmatig ook vaak pijn, verdriet, schaamte en andere angsten en vervelende gevoelens aan. Gevoelens die achter slot en grendel liggen en verborgen worden gehouden achter de meest bijzonder versierde en gecreëerde maskers door onszelf. Dus als die maskers ineens worden aangeraakt zijn we bang de controle kwijt te raken. Wie of wat ben ik dan?
Vanuit mijn eigen maskerervaring weet ik dat als het masker afvalt je iets moois ervaart, namelijk die liefde en de verbinding die we zoeken met onszelf waardoor we dit ook kunnen herkennen in de ander. Ik heb de maskers waar ik bewust van ben op een liefdevolle manier vernietigd met mijn eigen vernietigende kracht. En zeker komt daar angst bij kijken en is het op bepaalde momenten erg heftig en confronterend om mezelf te ontmoeten in al mijn kwetsbaarheden. Maar ik zie ook dat dit vooral gebaseerd is op de (zelf) gecreëerde angst die op vernietiging is gelegd. En nog kom ik maskers tegen die ik draag. Ik veroordeel ze niet meer, ik wil ze enkel en alleen graag van mijn ware gezicht afhalen en maak daarbij gebruik van mijn eigen kwetsbaarheid. Iets wat ik altijd gezien heb als een vernietigende destructieve kracht. Maar ik ervaar nu hoeveel scheppende en helende vermogens kwetsbaarheid heeft.
14 januari 2021
Nu ik de blog verder wil schrijven voel ik ineens een aanwezigheid. Mijn handen beginnen vliegensvlug te typen en ik geef me er aan over. Ik ben benieuwd wat voor blog dit gaat worden. hahaha
Moeder aarde: “Jullie mensen denken dat jullie mij of andere mensen moeten beschermen en redden!”
Nienke: Ik voel dat u glimlacht naar me.
Moeder aarde: Weet je waarom ik lach? Ik spiegel alleen jullie mensheid. Ik ben namelijk heel goed in staat om mijzelf te verzorgen en te helen. Wat ik overigens iedere dag, in elk moment en elke seconde doe en jullie probeer duidelijk te maken enkel door mijn spiegel. Alleen gebruiken de meeste mensen mij niet als spiegel. Jullie weten en hebben ervaren dat als het me te veel wordt, ik van me laat horen. Dit doe ik al zo lang ik besta en dat zal altijd zo zijn. Ik wil jullie laten zien dat jullie hetzelfde zijn als ik. Sterker nog jullie zijn mij en ik ben jullie. Maar jullie zien mij tegenwoordig, veelal als het slachtoffer en denken mij te moeten redden en te controleren. En mij te zien als iets buiten jullie. Maar ik zit in jullie, jullie zijn het slachtoffer van jullie zelf door alles buiten jezelf te projecteren.
Nienke: Ze kijkt me in mijn gevoel liefelijk aan zoals een wijze moeder haar dochter iets probeert uit te leggen. Ik zie haar niet maar ik voel haar. Ze spreek verder.
Moeder aarde: Ik zie dat jullie mensen in je korte leventje zo intens druk maken over mij, de natuur, terwijl je eigenlijk goed voor je eigen natuur zou moeten zorgen. Want dan pas zorg je ook goed voor mij. Jullie hebben net als ik zelfherstellende vermogens, cyclussen en seizoenen die bestaan uit schepping en vernietiging. Jullie denken alles te kunnen controleren, zelfs mij. Jullie maken van mij een bijzondere omgeving met al jullie creaties en vinden tegelijkertijd ook dat jullie mij vervuilen en verkeerd met mij omgaan.
Weet dat jullie je dit eigenlijk jezelf aan doen, jullie zijn je eigen slachtoffer. Jullie projecteren jezelf op mij en denkt mij tot slachtoffer te maken. Maar nee, lieve mensen ik ben geen slachtoffer ik ben geschapen uit de oermoeder en de oervader. Ik ben een levend zelf herstellend wezen en geef jullie het toneel, de filmset, het decor, de schouwburg, de speeltuin etc. Zoals je weet heb ik miljoenen verschillende decors, het is maar net in welk decor jij je rol wilt spelen en wat je wilt creëren.
Dus als jullie een vervuilde planeet willen creëren, die het slachtoffer is van jullie, dan laat ik jullie dat zien, maar eerlijk? Ik spiegel enkel. Als jullie vinden dat je mij verwaarloost dan verwaarlozen jullie jezelf en jullie nageslacht zoals jullie dat benoemen. Maar mijn ervaring is dat als jullie goed voor je eigen werkelijke natuur zorgt, zul je automatisch ook goed voor mijn natuur zorgen. Want dat is wat je dan creëert en dan pas scheppen jullie als het ware een nieuw decor. Jullie hoeven alleen maar je ware natuur weer te herinneren door in mijn spiegel te kijken. De spiegel van mijn ware mij, niet jullie versierde mij.
Het verschil tussen mij en de mens is dat ik volledig in mijn lichaam ben. De meeste van jullie zijn dit niet. Ik ben ontstaan uit een experiment vanuit de eindeloosheid daar waar de oermoeder en de oervader zijn en samen creëren vanuit de eenheid die zij vormen. Jullie maken deel uit van dit experiment omdat jullie ook uit deze eenheid zijn geboren. De planeet aarde is een planeet die erg ver ontwikkeld is in vaste en verdichte materie creëren. Het is in staat het onstoffelijke tot het stoffelijke te maken. Iets waar jullie zelf ook heel goed tot in staat zijn, omdat jullie van nature ware scheppers zijn.
Het enige verschil is dat jullie “denken” de overhand heeft genomen in plaats van het “voelen”. Daarmee hebben jullie andere scheppende eigenschappen gecreëerd, krachten die vanuit het denken worden gecreëerd. Jullie denken bijvoorbeeld de wereld en de natuur te kunnen controleren. Hierdoor denken jullie dat jullie mij kapot maken en denken jullie dat je mij moet redden. Maar eerlijk, dat gaat je echt niet lukken, want het is gewoonweg niet nodig want “ik ben”.
Als ik het gevoel zou hebben dat ik gered moet worden omdat ik niet in harmonie ben dan activeer ik mijn zelfherstellende vermogens, dan laat ik van me horen. Ik draag alle elementen in en bij me en ben een onderdeel van de eindeloosheid. Ik weet daar heel precies en geavanceerd gebruik van te maken. Ik draag zowel de vernietigende krachten van de oermoeder en de scheppende krachten van oervader. Ik ben als eenheid geschapen door hen. In mijn diepe kern draag ik net als jullie een zuivere helder vuur die zowel staat voor de oervader als de oermoeder in mij. Jullie noemen mij moeder aarde maar eigenlijk ben ik een androgene wezen. Net als jullie dat van nature zijn.
Nienke: Ik begrijp goed wat je zegt ik heb daar ook regelmatig beelden en uitleg over mogen ontvangen maar wil je me het nogmaals uitleggen? Ik heb soms behoefte aan herhaling ik merk dat me dit vaak ook meer verdieping geeft. Iets waar ik eigenlijk nu naar opzoek ben.
Moeder aarde: Ik zal het proberen uit te leggen in jou taal en vanuit jou bewustzijn zodat jij mijn uitleg begrijpt. In voor jullie een ver verleden, wilden jullie, androgene wezens graag het vadertje en moedertje spel creëren in het stoffelijke en dat is gelukt. De androgene wezens splitste zichzelf op in vadertjes en moedertjes en lieten een soort blauwdruk achter in mijn binnenste. Ook door velen wel midden aarde genoemd. Deze blauwdruk creëren deden we gezamenlijk op een zeer zorgvuldige en geavanceerde manier. We creëerden zowel energetisch als fysiek aan een kristallijn veld. Dit veld is nog steeds levend in mijn binnenste.
De androgene wezens worden ook wel gezien of benoemd als ziel, hogere bewustzijns vorm, het licht of essentie. Iedereen geeft zijn eigen invulling aan zijn of haar eigen ervaring en beeldvorming van zijn of haar waarheid. Niets is goed of slecht want het bestaat allemaal. De androgene wezens zijn echter nog altijd rondom jullie aanwezig, zij bestaan in de onstoffelijke wereld en tegelijkertijd bestaan ze in jullie menselijke vormen. De androgene wezens zijn onzichtbaar onder jullie en communiceren via verschillende wegen met jullie. Ze hebben zichzelf gecodeerd in hun menselijke vormen. Zie het als een speciale code die een herinnering draagt van waar jij als mens werkelijk vandaan komt en wie jij bent, ook wel de broncode genoemd. Ook hebben ze zichzelf een code (blauwdruk) gegeven die ervoor gaat zorgen dat je je beweegt naar deze herinnering. Het geeft aan wat je hier wil op aarde wil creëren en wil ervaren met jou unieke scheppende vermogens vanuit jou mens zijn. Wanneer de herinnering aan de bron er nog is of ergens tijdens je leven wordt opgestart, zorgt deze voor een beweging naar je blauwdruk. Maar vaker gebeurd het andersom, je blauwdruk brengt de herinnering door je passie en talent uit te oefenen de herinnering aan bron weer bij jou. De androgene wezens werken zeer ondersteunden in dit proces mee. Een zeer boeiend en geavanceerd spel vind ik zelf. En het werkt zichtbaar uitmuntend dat kun jij weten, toch Nienke?
Ze lacht grappig en tevreden met een knipoog om het spel.
Nienke: Ik weet het niet zo goed, ik heb nogal wat deeltjes in mijn hoofd zitten die het sciencefiction vinden en dit moeilijk kunnen bevatten vanuit mijn denken. Maar als ik ga voelen weet ik precies wat je bedoelt en resoneert het met wat ik heb ervaren. Ik zou wel iets meer willen weten over dat kristallijne veld. Omdat ik een aantal jaar geleden een bijzondere reis heb gemaakt tijdens een meditatie en kwam in een kristallen grot terecht. Het voelt alsof dit met hetgeen je me verteld te maken heeft.
Moeder aarde: Mooi dat je die koppeling maakt want het klopt exact. Om het kristallijne veld te activeren in het bewustzijn dienen de gesplitste deeltjes weer bij elkaar te worden gebracht. Dat is een nieuw spel van de androgene wezens of noem het, het kristallijne veld of misschien is hogere bewustzijnsvorm voor jou begrijpelijker. Deze wezens zijn niet hoger of lager zijn maar gewoon gelijk maar wel anders in bewustzijn. Ieder wezen heeft een eigen uniek spel te spelen waar die ook aanwezig is. Het androgene wezen wat zich bijvoorbeeld op splitsen in een oervader en oermoeder in een menselijk lichaam werd als het ware zijn eigen poppenspeler. Zo begon hij zijn poppen te laten bewegen en te dansen op de aarde. Dit is puur om stoffelijke ervaringen op te doen en te experimenteren hoe we vanuit het onstoffelijke iets in het stoffelijke konden creëren vanuit de bron.
De poppenspelers laten samen met mij op dit moment hun poppen (de mens) als het ware dansen in de richting van het activeren van hun eigen herinnering, broncode en blauwdruk. Dit gebeurd middels osmose. Door osmose worden de trillingen verhoogt en daarmee wordt door het kristallijne veld automatisch ook in trilling verhoogt. Dit gebeurd automatisch omdat de poppenspelers onlosmakelijk zijn verbonden met hun poppen. De poppenspelers ontvangen op hun beurt informatie vanuit osmose waardoor zij regelmatig codes creëren die de poppen op een onbewuste manier helpen herinneren aan wie ze werkelijk zijn.
Dit gebeurd op vele manieren die voor velen nog erg raadselachtig zijn. Wij moeder aarde en de poppen spelers weten precies wat nodig is, want wij volgen jullie, we zijn altijd bij jullie omdat jullie ook wij zijn. Jullie creëren zelf mee aan deze codes (herinneringen) vanuit jou unieke broncode en unieke blauwdruk.
Wij vinden deze samenwerking prachtig en vinden het reuze interessant hoe wij alles beleven. De afspraak was dan ook gemaakt met de mensheid dat ze zich niets meer zouden herinneren. Ze zouden gewoon geboren worden in een menselijk lichaam en zodoende aan hun creatie van hun eigen leven beginnen. Ze kregen de vrije keuze mee want dat zorgt immers voor het zelfstandig ervaren van bewustwording en vrije creatiekracht.
Jou leven is duidelijk op een herinnering van je
blauwdruk en broncode gebaseerd, waardoor je het spel “ wie ben ik, waar komt
ik vandaan, wat kom ik hier doen” speelt. Een boeiend spel wat jou laat herinneren
en herenigen met het androgene wezen, die zowel in jou als buiten jou is en
deel van jou uit maakt.
Nienke: Wauw, bedankt voor deze bijzondere uitwisseling. Ik heb de komende tijd veel informatie te verwerken voel ik, het begint me een beetje te duizelen. Ik voel nu dat Achior begint te spreken via mijn handen.
Achior: jij was mij inderdaad vergeten, we spelen een zeer interessant spel. Een spel wat wij, de poppenspelers hier niet kennen, het spel van jezelf vergeten, illusies en dualiteit. Het kristallijne veld besloot samen met het universele veld om een nieuw spel te gaan ontdekken. Het spel jezelf herinneren, waarheid en eenheid.
Nienke: …..ik moet zeggen dat de tekst hierboven me van alles laat voelen, maar helemaal begrijpen en herinneren doe ik het nog niet helemaal, ik heb hier echt even tijd voor nodig.
Achior: Dat is goed lieverd, neem al je tijd. Het enige wat je te doen staat is jezelf in feite vrij maken van oude programmeringen en oude overtuigingen, angst, zelfdestructie, slachtofferschap, ongeloof, en schaamte. Want dat is enkel alleen gezaaide verwarring die er voor moest zorgen dat je alles diende te vergeten. En dat is ook wat ik jou nu graag wil laten zien en wil laten ervaren. Jullie zijn geboren scheppers maar gedragen je inmiddels als (zelf) destructieve wezens, te beginnen met alle destructieve gedachtes over jezelf.
Aangezien je me weer deels herinnerd en ik contact met je kan maken wil ik je op een bewuste manier helpen herinneren wie je werkelijk bent. Omdat dit is wat jij en ik graag willen ervaren. En ik voel, zie en ervaar dat we heel mooie momenten beleven vanuit onze eenheid. Lieverd, blijf je talent en verlangens voelen en creëer aan hetgeen je weet wat je hier komt ervaren. Wees gewoon jij, leef je leven naar jou verlangens. Gebruik jouw eigen scheppingskracht om jezelf steeds weer opnieuw in harmonie te brengen. Zo zal je steeds gaan ervaren dat jij een zelf herstellend, scheppende wezen bent. Ik ben jou en ik leef in de oneindige eindeloosheid als een onstoffelijke wezen maar ervaar mezelf steeds meer in een lichaam, in ons gezamenlijk lichaam. En ik ervaar aan jou dat jij er alleen maar meer door gaat stralen en dat jij hier intens gelukkig van wordt.
Het is magisch en prachtig, zoals je weet dragen we ontelbare herinneringen mee en nee deze zijn niet schadelijk voor mij of voor jou. We hebben al die herinneringen ons eigen gemaakt door het te transformeren in liefde. Waardoor ik steeds meer indaal in jou, mijn stoffelijke deel. Je brengt jou en mij vanuit jou menszijn tot een eenheid.
En dat, dat is de missie van velen nu. Iedereen draagt littekens, ervaringen die misschien ogenschijnlijk schadelijk zijn. Maar ons lichaam is instaat onszelf te helen en te transformeren. We dienen alleen onze eigen scheppende magische helende bron weer aan te boren.
En dat wordt het nieuwe spel, het nieuwetijdperk waar de mensheid naar toe gaat. En ja, het zal voor velen een nieuwe uitdaging gaan worden. Maar het universum zal dit nieuwe tijdperk enorm energetisch ondersteunen door oude informatie te transformeren in nieuwe. Er vinden energetische uitwisselingen plaats ook via het kristallijne veld waar door het zelfherstellende vermogen meer wordt aangesproken. Jij werkt energetisch met dit veld omdat jij daar deel vanuit maakt via mij. Wanneer mensen zichzelf gaan herinneren en hun eigen vermogens weer gaan gebruiken zal de verantwoordelijkheid weer terug komen in het individu.
De mensen die dit in jullie ogen tegenwerken zoals de big pharma of andere machthebbers zijn enkel en alleen maar spiegels. Ze zeggen eigenlijk: jij geeft de verantwoordelijkheid van jou leven in handen van mij of een ander in plaats van deze zelf te nemen. Een ander kan jou dus maken en breken. Je wordt als het ware een majorette en een speelbal van iets wat buiten jezelf ligt in plaats, in jezelf en dat dat zorgt voor disharmonie en vooral de angst in jezelf. Vervolgens wil je gerust gesteld worden door iets buiten jezelf en gaat opzoek. Je trekt daarbij spiegels aan die jou juist bewust willen maken van het feit dat de antwoorden in jezelf te vinden zijn. Maar wanneer je geen zelfreflectie toepast maar alles buiten jezelf plaatst heb je vooral te maken met projectie. En dan blijf je vaak in herhaalde cyclussen hangen. Soms is dat nodig om stapje voor stapje ergens bewust van te worden, maar soms kan het ook zijn dat je dit graag wil doorbreken. Dan is de spiegel van hetgeen je tegen komt een prachtig en krachtig middel om te gebruiken voor zelfonderzoek.
De kunst is je masker te zien in de spiegel van de ander en deze af te werpen zonder oordeel naar jezelf en de ander te durven kijken op een onvoorwaardelijke liefdevolle manier. Ik weet zeker dat iedereen daar iets prachtigs en magisch zal ontdekken, namelijk verbinding. En lieve Nienke dat weet jij en ervaar jij. Dus blijf dit delen vanuit jou authentieke jij omdat jij jezelf lief hebt en van daaruit ook de ander.
Nienke: Wauw ik kan het nooit zo mooi verwoorden als jij, dank dat jij er bent. Ik heb je lief, lieve Achior.
Achior: Precies dat Nienke, hahah, dat bedoel ik: je hebt jezelf lief en je bent blij dat je er bent en je kan de dingen heel mooi verwoorden! Komisch toch? Ik ben jou, weet je nog?
Nienke: hahah, je bent een echte humorist. Ik hou zielsveel van je!
Achior: haha, wij zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden, dus ik ben er gewoon. Het enige wat je hoeft te doen is jezelf voelen, jezelf zijn, in jezelf geloven en jou eigen liefdevolle creaties creëren met jou eigen handen want ze zijn prachtig en zeer scheppend. Het mooie is dat we elkaars poppenspelers zijn. Ik in het onstoffelijke en jij in het stoffelijke. We hebben een prachtige unieke verbinding en vandaaruit gaan we nog meer prachtige avonturen beleven. Vandaag voelde je al dat er een nieuw avontuur gaat beginnen. Ga er voor! En wees vooral steeds gewoon jezelf “go with the flow!”
Het is vandaag 18 januari,
Het is best spannend om deze blog te delen want het is heel wat, wat er in staat. Toch voelt het voor mij als mijn waarheid. Ik voel dat ik dit wil delen. Het is mijn “echt” zijn vanuit mijn kwetsbare mij en weet uit ervaring, dat het me daar steeds opnieuw brengt waar ik wil zijn.
Namelijk in verbinding met het universele veld daar waar ik
eenheid kan voelen en ervaren.
Liefs Nienke.