De wc in ons huis blijkt een ware magische dimensie te zijn. Zoals je eerder hebt kunnen lezen in een blog, heb ik een wc waar de
kalender tot leven komt, waaruit magisch water stroomt. Water
wat shit niet wegspoelt, maar omtovert in toverzaadjes en
toverbloemen.
Waar onzichtbare toverdrempels zich in het zand begeven. En een stem die je
daar over heen kan tillen en je uitnodigt, uitdaagt en aanmoedigt om nieuwe
avonturen aan te gaan.
Het is ook de dimensie waar soms heldhaftige reddingsacties plaats vinden omdat
er zomaar ineens een verdwaalde vogel gered dient te worden door een
gepassioneerde tornado die graag deze vogel vrij ziet rond vliegen. Een tornado die in staat is een muur weg te breken omdat
het voelt dat de vogel dringend hulp nodig heeft omdat hij verstrikt zit in een
afvoerbuis die als een diepe put aanvoelt waar hij zichzelf niet meer uit weet te
redden. Ook niet na heel wat verschillende kapriolen en opvlieg pogingen.
Totdat hij de wind niets vermoedend aanroept met zijn gefladder. En de wind de vogel hoort
en voelt dat deze verdwaalde vogel wel een zeer bijzondere aanvliegroute heeft
gekozen om de magische wc dimensie te bereiken. De wind weet dat zij degene is die deze vogel kan redden en dat er maar één manier is om de vogel te
bevrijden en dat is de muur weg breken met windkracht acht of hoger.
De wind bedenkt zich niet en verandert zichzelf in een tornado en breekt door
de muur heen waardoor de vogel ineens een vel licht ziet. Hij schrikt er
zo van dat hij in paniek alle kanten opvliegt. Totdat hij moe gefladderd is en op de
vensterbank terecht komt omdat hij inziet dat hij zich dient over te geven aan
de wind die hem moeiteloos gaat brengen waar hij werkelijk wil zijn. Namelijk in
de vrijheid.
De wind ziet de vogel paniekerig rondvliegen en probeert hem gerust te stellen
met zachte woorden. Ondertussen wacht de wind rustig af wanneer de vogel klaar
is voor de confrontatie met de handen van de wind. Na een tijdje geeft de vogel
zich over, door de kleine uitnodiging en aanmoediging die de wind hem geeft.
De handen van de wind pakken de vogel heel voorzichtig en verwondert op.
Waardoor de vogel ineens voelt dat de handen van de wind helemaal geen
verwoestende tornado’s zijn maar juist zacht, onschuldig, helend en sprankelend
net zoals een warm zomer zeebriesje.
Een zeebriesje die graag op gepassioneerde eigen wijze, gebruikt maakt van alle
elementen die aanwezig zijn om verdwaalde vogels gerust te stellen. Niet alleen
met verhaaltjes maar ook door ze zacht aan te raken met warme
zeebrieshanden. Om vogels aan te moedigen hun eigen unieke vleugels te
herinneren en te gebruiken, zodat ze zelf naar hun eigen vrijheid kunnen
vliegen.
De vogel blijft een tijdje zitten in de handen van de wind, puur omdat het fijn voeld. Hij blijft zitten totdat de wind hem zachtjes aanmoedigt door wat lucht onder zijn vleugels te blazen zodat hij ineens spontaan de vrijheid tegemoet vliegt.
Zowel de wind als de vogel zijn liefhebbers van het ervaren van vrijheid daarin zijn ze dan ook expert. Wind en vogels vormen samen
een heel mooie combi omdat de wind graag met vleugels van vogels speelt
en vleugels van vogels graag spelen met de wind! Bovendien kunnen ze
overal komen waar ze maar willen zijn!
Vandaag speelden ze hun gezamenlijk spel in de dimensie van bevrijding!
Het is de dimensie van de ware magische WC.
hihih
Liefs,Veldtkracht