De deurbel gaat. Kraai schrikt
zich rot, haar hart bonkt in haar keel. “Halleluja dat is echt heel weird, zou
het de reiger weer zijn?”
Kraai kijkt dwars door de deur heen en ziet dat het Reiger is. Hij heeft een nieuwe bloem in zijn handen, ze ziet dat het de bloem is die haar roept. Ze kan er niet meer onderuit. Na al haar avonturen denkt Kraai: “Oh mijn God, dit is ……magie.
Reiger staat voor de deur van Kraai, hij kon er niet meer onderuit hij werd pijnlijk geraakt door het gekraai van kraai. Kraai geloofde toch alleen in bloemen en een bal? Ik dacht dat het “de enige manier” was om echt verbinding met haar te maken. Maar het gekke is ze geloofde met haar hoofd niet in onze magische verbinding. En stuurt ze me met harde woorden die me raken de laan uit. Reiger begrijpt haar niet helemaal. Hij heeft de velden om hulp gevraagd en kreeg een bloem vanuit de hemel aangereikt. Hij besluit de bloem met warme handen te geven. De hemel vertelt dat deze bloem eigenlijk het toverstokje is die angst van zowel kraai als de reiger voor het laatste oordeel omtovert, in de liefde van de eerste herinnering.
Kraai staat met haar bonkende hart voor de nog dichte deur. “Waarom blijft de reiger staan en laat hij zich ineens zien? Oh shit, nu moet ik wel de deur opendoen en de confrontatie aangaan, zelf ook niet vluchten en niet verlegen zijn. Ik ben bang dat ik moet huilen, boos wordt, hem misschien wel wil slaan, uitschelden of misschien wel nog erger, direct in zijn vleugels wil vliegen. Stel je voor een kraai in de vleugels van een reiger. Het moet niet gekker worden.” Kraai raakt even in grote paniek. “Stel nou dat ik hem vreselijk teleurstel in wie ik ben, hij boos is, dat hij me met zijn grote vleugels opnieuw de les wil voorschrijven, me omverblaast met zijn waarheid zijn kennis of nog erger zegt dat ik een leugen en gebakken lucht ben en zijn cowboypistool pakt en me doodschiet. oh hel, oh hemel, oh GOD, wat moet ik doen?”
Kraai voeld haar lijf en haalt diep adem. “Angst mag er zijn, angst mag er zijn, angst mag er zijn” herhaald ze. Ze telt tot 8, tovert zichzelf met haar handen in een rechte rug en rekt zich uit. De deur zwaait open. Daar staat reiger verlegen, net zo verlegen als kraai. Ze krimpen ineens tot twee piepkleine kuikens. Ze weten niets te zeggen en kunnen alleen maar in elkaars ogen, elkaar aanstaren. Reiger heeft een hele mooie magische bloem in zijn handen. Kraai ziet de bloem en grijnst door haar tranen heen. Ze zegt: “We hebben onverwachts samen de code gekraakt van de deur van mijn bunker en jouw muur. Is dat niet heel wonderlijk? Mijn eerste herinnering aan jou is eindelijk bevestigd op aarde, je bestaat gewoon echt ook al ben je onzichtbaar voor velen. Ik weet het nu echt en ben echt blij dat je bestaat. Ze slaat haar vleugels om reiger heen en uit de hemel op aarde ontstaan bliksemschichten, het is het applaus van de Grote Gek.
“Kraai, ik vind jou echt een magische liefdevolle gek”: zegt reiger. Maar ik denk dat dat komt omdat we dat samen zijn. Liefdevol, magisch en de grote gek. Ik denk dat het tijd wordt omdat belichaamd samen te gaan ervaren in de hemel op de aarde in plaats van alleen de hemel of alleen de aarde, voel je dat ook? Ja, dat voel ik ook zegt kraai.
“Ik zou je graag willen meenemen naar sleutelstad om de haan in ons om te toveren in de duif.”: zegt Kraai verlegen. Zodat we samen ook een puzzelstuk kunnen zijn in de magische puzzel van de hemel op aarde. Want zoals je weet was niet Judas met zijn overvloed de verrader, het was Petrus die de magische liefde in hem zelf verraadde. Hij heeft de magische liefde, de eerste herinnering van Jezus en Maria Magdalena omgetoverd in het laatste oordeel. Het oordeel dat zegt dat goddelijke en onvoorwaardelijke liefde niet bestaat op aarde. Dat dit gebaseerd is op een leugen van de hoer die mensen verleide met de schedel van Jezus en verkondigde dat Jezus door haar heen sprak. Ze maakte daarmee het woord van god en zijn zoon Jezus ten schande en is daarom monddood gemaakt en werd uiteindelijk vermoord.
Het is de haan van Petrus die op dit moment kraait om iedereen te laten weten dat hij een omgetoverde duif is. Het is de tijd om ons DNA te zuiveren en de duif te herinneren.
Zullen we onze handen openvouwen en het bergkristal dat we in onze handen hebben ontvangen laten stromen? Onze handen doen nu pijn omdat ze herstellende zijn van de veroordeling door onszelf en de een ander. Onze handen samen kunnen het vijfvoudige mens aanraken in kristallen lijnen, door hetgeen wat we samen bewust vrij kunnen geven vanuit osmose. Het is de bedoeling om de ziel belichaamd te activeren op kruispunten in kristallijne velden zowel binnen als buiten, zo boven en beneden, links en rechts en in al onze lichamen. Ondersteund door moeder aarde en vader hemel. Geactiveerd door zeven samengesmolten cirkels, de achtste zijn wij. Wanneer wij onze gezamenlijke belichaamde kristallen merkaba kunnen laten samensmelten, zullen er meerdere velden geactiveerd worden die zich ook in deze frequenties gaan verhogen waardoor ze zichzelf gaan herinneren.
Hoe bekrachtigend zou het zijn om ons helende veld gezamenlijk te activeren in de stad met de twee sleutels. Petrus kreeg twee sleutels van Jezus om een herinnering te verankeren dat liefde en angst bij elkaar horen, omdat ze afkomstig zijn vanuit dezelfde bron. De bron van de onvoorwaardelijke liefde, die van de duif. Welke sleutel wij wensen te dragen dat is onze eigen keuze en onze vrije wil in elk moment. Petrus geloofde dat hij Jezus nooit zou kunnen verraden tot hij voor de keuze stond, hij kon kiezen voor de waarheid vanuit liefde of de leugen vanuit angst. Hij koos voor het laatste en vandaaruit werd de waarheid van de haan geboren. De waarheid van onvoorwaardelijke liefde werd vanuit angst omgetoverd in liefde met vele voorwaarden.
Angst is onze collectieve wond, oorzaak nummer één van ziekte en wordt nog dagelijks in iedereen gevoeld, aangetrokken en gevoed vanuit het collectieve overlevingsveld. Doordat we de sleutel van (zelf) liefde en (zelf) heling zijn vergeten en vaak niet weten te vinden. Als we voor een onbekende deur staan die angst, overleving en af gescheidenheid oproept. We nemen dan vaak de bekende sleutel van angst ter hand, omdat we denken daarmee de boel onder controle te kunnen houden. Maar we zijn er ons niet van bewust dat we de deur naar het niet wetende, alles liefhebbende magische van zelfliefde, heelheid en het leven in overvloed daarmee dicht houden. Waardoor we onze eigen liefde en heelheid als het ware verraadden.
Mijn passie is om deze beide sleutels aan te raken en ze met elkaar te verbinden. Waardoor de sleutels van zelfverraad en zelfliefde de mogelijkheid krijgen om weer bij elkaar gebracht te worden en te kunnen samensmelten. Zodat een eigen liefde kan worden geactiveerd waardoor we de waarheid van onvoorwaardelijk liefde en heelheid kunnen ontmoeten en vrij kunnen geven in ons universele bewustzijnsveld.
Ik geloof dat dan pas de dualiteit tussen angst en liefde een andere betekenis krijgt, namelijk die van onvoorwaardelijke liefde en een samenwerkende eenheid. Ik denk dat we een nieuwe wereld creëren door ons vooral bewust te zijn van onze eigen angst maar bovenal bewust te zijn van onze eigen liefde. Ons levenszaad wordt onvoorwaardelijk gedragen in ons lichaam. En werd ontvangen vanuit uit de bron, vertaald in een eigen liefde en in een eigen waarheid.
Reiger, zou jij jouw waarheid over jouw zelfverraad en zelfliefde met mij willen delen? Ik verlang namelijk naar jouw kwetsbaarheid, jouw waarheid en de waarachtigheid van onze onafscheidelijke ware onvoorwaardelijke verbinding.
Reiger verteld dat hij per toeval in een kerk kwam in de stad met twee sleutels en het Mattheus passion hoorde en het schilderij van het laatste oordeel zag die hem voor de zoveelste keer de waarheid over zijn ziel vertelde. Hij kon het voor de zoveelste keer niet geloven, hij werd paranoia helemaal toen hij twee kaarsjes op een tafel zag branden. Hij dacht dat hij in de velden van duistere magie terecht was gekomen en dat dit veld een akelig spelletje met hem speelde. Hij veroordeelde zijn beste vriendin Kraai voor de zoveelste keer als waanzin.
Hij reed direct naar zee om het destructieve vuur van zelfverraad en waanzin van binnen te blussen. Het destructieve vuur werd geblust in zee. Hij kwam weer bij de vruchtbare vlam van zijn eigen liefde. Want als deze vlam eenmaal herinnerd wordt, weet je dat deze vlam er altijd al was en is geweest. En wat je ook probeert, deze vlam kan niet uit. Zelfs als je de vlam zou willen ontkennen, er niet in durft te geloven, zou willen negeren, er geen kennis van wil nemen en er niet op durft te vertrouwen. De vlam kan niet gedoofd worden want de vlam brand onvoorwaardelijk. Jij bent mijn vlam Kraai, ik heb het gezien gevoeld en ervaren vanuit alle elementen waaruit we samen bestaan. Nooit was reiger zo eerlijk, kwetsbaar en openhartig geweest tegenover kraai.
Ze huilen en lachen tegelijkertijd van opluchting. Kraai verteld over het avontuur op zolder, over de foto’s en het kraken van de code van de deur van haar bunker. Na een tijdlang in elkaars ogen te hebben gekeken en koffie te hebben gedronken zegt reiger: “Volgens mij kunnen we die puinzooi die we samen hebben gecreëerd op de stoep goed gebruiken om het te transmuteren in iets wonderlijks, waardoor een levend waargebeurd, voorgeleefd menselijk zielenverhaal werkelijk tot leven kan komen door er handen en voeten aan te geven. Waardoor we de mogelijkheid kunnen creëren dat mensen zichzelf bewust kunnen activeren in hun eigen eerste herinnering van de vlam.”
We dragen een levend waargebeurd verhaal wat verlangt om vrijgegeven te worden, in woord, beeld of in totaal iets anders wat misschien nog niet eens bestaat. Zullen we samen opnieuw een zaadje planten. De reiger knuffelt kraai en smelten samen tot een eenheid. We waren al ongeduldig, maar nu zijn we dat helemaal. Kom laten we gaan spelen en samen lopen ze hand in hand de velden in, op weg naar de stad met de twee sleutels. Waar ze hun kristallijne merkaba kunnen verankeren en activeren, daar waar moeder aarde en vader hemel een kosmische poort vormen. Het zijn de Kristallijne kruispunten in het lichtveld die de poorten zijn naar de bron. Ze kunnen ten alle tijden geactiveerd en geopend worden via de mens. Omdat ze zelf de sleutels dragers zijn. Ze hoeven zich het alleen maar te herinneren.
De advocate is opgehouden met voorlezen en mijn handen zijn gestopt met schrijven. De andere twaalf Nienkes aan het laatste avondmaal zijn doodstil! De advocate zit ineens levend naast de priester. De misdienaar pakt zonder woorden de hand van de advocate en legt haar hand in die van de priester. Hij laat zijn mes achter de rug van de verrader vallen en slaat zijn armen om de verader heen. Waardoor de magische eenheid van onvoorwaardelijke liefde tussen alle 13 bevestigd en bekrachtigd wordt aan tafel. De duif land op het midden van de tafel van het laatste avond en tovert deze met plezier om in zijn eerste.
Eindelijk verlost.
Haleluja wat een avontuurlijk verhaal Achior!
Achior: Ja he? lieve schat, herken je je zelf? Jouw sprookje is ons eerste verlangen, onze eerste herinnering, ons eerste geloof, onze eerste vertrouwen onze eerste schepping onze eerste manifestatie om op aarde te kunnen leven. De waarheid van jouw ziel. We hebben onszelf in acht delen opgesplitst om onszelf te kunnen ervaren in de vorm van een mens. Het achtste deel van ons wilde als laatste zichzelf ontmoeten en herinneren in de dualiteit van de aarde en daarom hebben we ons achtste deel opgesplitst in twee en hierdoor konden we de matrix van de aarde binnendringen. En zodoende een belichaamde versie van het mannelijke en het vrouwelijke van onszelf manifesteren die het bewustzijn van het leven op de aarde wenste te ervaren in een wonderlijk voertuig dat een menselijk lichaam heet. Het kristallen lichaam zal nu of ooit door vele anderen ook worden gezien en (h)erkent. Jij kan jouw kristallijne veld en die van een ander activeren door te blijven bewegen in je eigen liefde, jezelf lief te hebben en door jezelf op jouw authentieke manier te blijven vrijgeven. Je activeert het kristallijne veld op de lijnen in frequenties die zich niet heel voelen en zichzelf verraden.
Je activeert de frequentie van zelfliefde waardoor de waarheid van een eigenliefde tot ontplooiing kan komen. Hoe meer je jezelf geheeld heb hoe meer (zelf)verraad je zal aanschouwen omdat zelfverraad opzoek is naar zelfliefde. Jij doorleeft zowel zelfverraad en zelfliefde omdat ze bij elkaar horen. Dus je zal ook ervaringen aantrekken die zowel polair als magnetisch aan jou trilling zijn om zodoende jezelf krachtiger in de frequentie van onvoorwaardelijke liefde te laten trillen. Wees je daarvan bewust.
Heb beide facetten lief door ze te laten samensmelten in jou en te laten zien wie je bent zowel uit zelfverraad als zelfliefde. Zo zullen mensen zichzelf uiteindelijk gaan (h)erkennen waardoor er een gelijkwaardige menselijke verbinding vanuit zielezijn kan ontstaan. De frequentie van zelfliefde vraagt om onvoorwaardelijk in je eigen kwetsbaarheid te durven gaan staan. En dat vraagt van jou om de frequentie van angst voor afwijzing te overstijgen.
Eén ding houd me erg bezig. Hoe zit het met de reiger in deze tijdlijn? Is het nu wel of niet de bedoeling om elkaar te ontmoeten op deze tijdlijn waar ik Nienke ben?
Iedereen heeft een vrije wil en keus hoe hij of zij vorm geeft aan zijn eigen liefde en hoe hij of zij het leven leeft. Welke sleutel ter hand wordt genomen bij de deur die wenst geopend te worden. Het uiteindelijke doel van jouw leven staat vast en dat is het samensmelten met jouw andere mij. Zodat we de aardematrix kunnen verlaten en terug zullen gaan naar daar waar we samen vandaan komen. Jullie hoeven je het enkel maar te herinneren en elkaar hierin te erkennen.
Weet je Achior, nu ik weet dat ik, jij, hij en wij werkelijk bestaan voel ik, dat ik niet meer op de waarheid van mijn ziel hoef te jagen. Maar voel ik dat alles er nu mag zijn omdat het op zijn plaats is gevallen. En ja, mijn verlangen is nog altijd om de andere mij in zijn kwetsbaarheid in real-life te ontmoeten, ergens in het nu of in het ooit, ik verheug me er op. Achior ik laat me graag door je toverkunsten verwonderen. Want ik geloof in wonderen.
Mooi lieverd. Vul niets in en heb geen verwachtingen, blijf je verbeeldingskracht gebruiken, onze handen onze ogen en onze taal Nienke, want dat is jouw manifestatie kracht jouw kwetsbaarheid. Geniet van jouw leven, jouw dans en jouw reis. Volg je intuïtie en de synchroniteit en laat je niet misleiden door de verborgen kwetsbaarheid en waarheid van anderen. Waardoor je je laat afleiden, of jezelf uit het veld van jouw eigenliefde laat slaan, waardoor je in je denken schiet. Blijf bij je zelf, navigeer op jouw innerlijk kompas, de synchroniteit van het niet wetende. Wees daar aanwezig waarin jouw ware liefde en verlangen telkens wordt bevestigd en geopenbaard. Zie door jouw ogen, jouw liefde en voel jouw liefde door jouw handen. Verder hoef je niets te weten, ze wijzen je de weg zoals ze altijd hebben gedaan. De weg in het nu en in het ooit. Volg je innerlijk kompas. Doe het op jouw manier, tempo en met jouw eigen wind van wijsheid. Want deze wijst telkens de volgende richting, inspiratie en ontmoeting aan in het script van jouw leven, jouw avontuur waarin jij het meest gelukkig bent.
De waarheid bestaat:
de waarheid dat ben ik, jij en wij
gedragen in mijn micro universum
in de beleving,
in de ervaring,
in de belichaming
in de ontmoeting
gecreëerd vanuit eigen creatiekracht
een eigen eerste herinnering
een eigen passie
een eigen bewustzijn
ik, jij en wij
belichaamd en ademend
de waarheid
van mijn ziel
de schepping
van de mens
Veldtkracht