Fluistering: De veld(t)loper.

de dageraad
fluistert
helder wit
in kristallen
bevroren veld(t)
koud is de wind
ze roept me
de zon
in het blauwe
van de hemel
stralend
haar schoonheid
haar waanzin
gevonden
in de schepping
van de donkere nacht
in stenen
vond ik mezelf
gespiegeld
de veld(t)loper
eenzaam
is soms het pad
dat ik lief heb
lichtgevende ogen
bewust
gezien
de schaduw
onbewust
de aarde
ademt
vurig vuur
haar waarheid
wordt zichtbaar
ontmanteld
zelfheling
zelfliefde
resonerend
in de lucht
het licht
van de bron
stralend
wit
bevroren
water
blauw
kristal
helder
doorzichtig
de boom