Fluistering: In het nu is alles zeggend.

het Veld(t)
getikt
tegen het raam
een blik uitgewisseld
met de jonge vogel
op de vensterbank
ontdekkend
onwennig
land ze vliegend
in haar pasgeboren lichaam
nodigt ze me uit
in het veld(t)
op de picknicktafel
in mijn eigen welkome tuin
haar belichaming heel dichtbij de mijne
mijn hart ontroert
haar ogen zien de mijne
intens donker
intens licht
sprankelend
in haar puurheid
zingt ze haar eigen lied
in resonerende rimpelingen

“ik erken het licht van jou wezen
zoals jij het licht in mij erkent
een verbindende kern
aanwezig
te vinden in de puurheid
van ons ware potentieel
een waarheid
dat schijnt
in ogen
licht en donker
waar te nemen”


de jonge zanglijster
haar kracht
haar belichaming
alles zeggend
haar melodie voelbaar
in mijn eigen hart
schijnt ze
op schaduwen
ongekend en gekend
is de overleving
door afwijzing gevoed
het water in scherven
gevallen op de keukentafel
watervallen verraden zichzelf
plotseling opnieuw geboren
de liefde die ik in mij draag
mijn eigen welkome huis
de heelheid waarin ik mezelf heel
van dat wat mijn hart en ziel gebroken heeft
horen, zien en voelen
in het ongeziene veld(t)
mijn grote liefde
mijn handen, stem en belichaming
mijn unieke rimpeling
mijn heelheid
vanuit de bron
ontvangen
voorbij de waarheid van het denken
vindt het wonder plaats
een ongekende samenwerking
in een enkel ogenblik
de waarheid
levendig
universeel vertaald
 heilige geometrie gezien
 in de belichaming
van de jonge wijze zanglijster
haar liefde
in het nu
is alles zeggend