Ik weet nog goed dat een helderziende workshopleider tijdens een workshop energetisch werk, tegen mij zei: “Wat doe jij nou? Je doet het helemaal verkeerd”.
Ik met mijn programma faalangst en angst voor afwijzing, kon wel door de grond zakken. Maar ik voelde heel diep, vanuit mijn tenen, “Nee, ik doe niets verkeerd. Ik voel dat dit puur natuur en heling is.” Dus ik zei spontaan, “ Ik ben gewoon shit aan het afvoeren, hupsakee de aarde in.”
“Maar jij wil toch geen afvoerputje van een ander zijn?”
Ik werd wat onzeker en grijnsde wat zenuwachtig, door de houding die hij aan nam. Ineens voelde ik een enorme liefdevolle kracht in mij omhoog komen. Het begon via mijn mond te spreken: “ Een afvoerputje ben ik zeker niet, maar ik kan wel iemands lichaam wakker maken door het cel en DNA geheugen aan te raken door even energetisch samen te smelten. Hierdoor komen processen in beweging en dit keer is het dat ons systeem beide shit wil afvoeren. Dit gaat moeiteloos. Sterker nog, we versnellen en bekrachten elkaars proces en krijgen er beide energie van. We ondersteunen als het ware elkaars lichamen van waaruit we allemaal uit bestaan. En zo wordt hetgeen wat afgevoerd wordt geactiveerd en getransformeerd in de aarde en daarna ontstaat er vanuit de aarde een nieuwe beweging in het bewustzijn van mij en de ander. Dus nee, ik ben geen afvoerputje ik ben een kanaal die beweging kan brengen in nieuw bewustzijn.
Halleluja, dacht ik toen deze complete uitleg, in het nu, zomaar uit het niets mijn mond uitfloepte. Het was het werk van Achior, mijn binnenwereld ,mijn ziel die dwars door me heen sprak.
Een beetje pissig en verbouwereerd keek de workshopleider me aan. Hij zei geïrriteerd “Maar weet dat je dan wordt je belast met de ander zijn energie! Zei hij zelfverzekerd. Dat is echt helemaal niet okay.” Dan moet je je zelf weer gaan reinigen wil je dat? Ik voelde dat hij pissig werd en dat mijn informatie gewoonweg oploste in het luchtledige. Behalve dan in mij. Niemand had duidelijk oren naar wat ik zei. Ik voelde me kleiner worden, afgewezen en terecht gezet. Ik besloot mijn mond te houden. Ook omdat er een hele groep mensen bij was en ik echt niet van ruzie maken houd. Tenzij ik me veilig genoeg voel. En dat voelde ik me totaal niet.
Terug in de auto werd ik boos op me zelf. Ik ging in dialoog met mezelf. Waarom trek ik elke keer dit soort situaties aan en dit soort personen? Waarom mag ik niet mijn eigen waarheid spreken, waarom willen ze überhaupt niet eens luisteren naar mijn waarheid. En denken zij de waarheid in pacht hebben. Elke keer voel ik me klein en afgewezen door hun dominante voorkomen. Waarom ga ik niet in mijn kracht staan trek ik het me zo aan.
Dat hun ervaring anders is en daardoor een andere waarheid, hoeft het toch niet de mijn waarheid te zijn. In mijn waarheid is hun waarheid een oude (spirituele) overtuiging. Een overtuiging die oorspronkelijk afstamt vanuit religie. Want belast worden door de energie van een ander bestaat enkel alleen als je daar in gelooft. Bovendien wijs je daarmee een ander aan als schuldige of als ziekmakend wezen. En ja, dat doen er blijkbaar velen van ons. En ja, dan krijg je daar ook last van. Als ik heel eerlijk ben, geld dat bijna voor alles wat je denkt. Begrijpt niemand dat we tijdens de evolutie bang zijn gemaakt voor elkaar en dat dit in ons cel en DNA geheugen is geprogrammeerd en dat we daar gewoonweg nog steeds zo naar handelen? Wordt het geen tijd om dit programma te updaten? Want oefening en andere gedachte koppelingen maken baart kunst. We worden niet belast als je de ander als gelijke ziet en als je elkaar kan zien dat we elkaar spiegelen en elkaar iets moois kunnen geven in de ontmoeting en uitwisseling. Dat vraagt om zelfreflectie en kwetsbaarheid.
En ja, je kunt je wel belast of leeggezogen voelen na een ontmoeting met een ander maar dat zegt alleen iets over jouzelf. Dat jij niet goed voor jezelf zorgt of dat er iets in jou is, wat bewust wil worden. Dat kan betekenen dat je geen grenzen aangeeft of niet echt zegt of doet wat je hart en ziel je ingeeft. En niet de bijpassende keuzes daarbij maakt.
Het kan ook zijn dat je juist jezelf boven de ander plaatst en denkt dat jij degene bent die de ander moet verzorgen, redden, helen of analyseren. Het zegt in feite altijd iets over jezelf. En nee, neem van mij aan, dat is echt niet altijd even fijn, want wij mensen zijn geprogrammeerd om liever onszelf te ontwijken en af te leiden om niet naar ons binnenzelf te hoeven gaan. Vervolgens wijzen we een ander aan en/ of houden we ons liever met de ander bezig, in plaats van met onszelf.
In mijn bovenstaande ervaring werd mijn faalangst en afwijzing aan de oppervlakte gebracht. Iets wat ik regelmatig opnieuw tegenkom. Een hardnekkig patroon wat ik laag voor laag aan het afpellen en transformeren ben. Omdat het in vele lagen onbewust in mij leeft. Het is tijd om bewust met deze angst om te gaan en mezelf hierin gerust te stellen en andere keuzes te maken. Keuzes die ook zeker spannend zijn.
Begrijp me niet verkeerd ik wil echt niets bagatelliseren want er gebeuren ronduit verschrikkelijke dingen in de wereld die soms het daglicht niet kunnen verdragen. Daar worden mensen toch echt wel mee belast. Dat klopt. Maar als we gaan kijken wat het ons spiegelt?
Veel mensen haken af als ik dit bovenstaande zeg. Waarom?, vraag ik me dikwijls af. Nou precies hierom, we worden dan geconfronteerd met het feit dat we als bevolking van de aarde niet goed voor onszelf dus ook niet voor de ander zorgen. Dat we waarheden en oplossingen buiten onszelf zoeken in plaats van in onszelf.
Tja, hier zeg ik iets heel groots mee maar tegelijkertijd is het ook heel klein. “Begin bij jezelf”, is een afgezaagd gezegde. Waar door het inmiddels een niets zeggend zinnetje is geworden voor velen. Maar het is en blijft ozo waar. Want als je gaat voelen vanuit onze eigen diepe hart en zielswaarheid, die puur en zuiver is, wel weten dat dit echt zo is. En dat we weten dat we de verandering in onszelf dragen. We zijn alleen vaak vergeten dat we ziel zijn, waardoor we niet weten waar die te vinden is en hoe we er contact mee kunnen maken. Hierdoor zijn we geneigd een ander zijn of haar waarheid aan te nemen, te volgen of er juist tegen aan te schoppen. Of te denken dat we als individu geen verschil kunnen maken. Maar ziel zegt: “kijk in de spiegel, Wat zegt deze over, wat er in jou leeft en bewust wil worden. En daar is het begin van contact maken met je ziel.
Nu denk je misschien, oh jee, dat is eng en confronterend. Nu moet ik naar mezelf kijken? Ja, dat klopt. Ieder mens die je ontmoet is je spiegel en zegt in wezen iets over jou. De spiegels die met je resoneren zijn veilig en liefdevol en een warm bad. Daar resoneren we mee en creëren we mooie dingen mee. Maar diegene die polair aan je zijn? Nee, die zijn ronduit gewoonweg soms kut en klote. Want die zeggen: Auw, ik ben eigenlijk niet lief voor mezelf. Auw, ik moet voor mezelf opkomen. Auw, ik ben onzeker of juist overmoedig geweest. Auw, ik durf de volgende stap niet te zetten of juist auw, ik ben mezelf weer voorbij gerend. Auw”, ik heb mezelf te groot of te klein neergezet. Auw, ik ben te impulsief geweest of juist te gereserveerd. Of auw, ik heb mezelf boven de ander of onder de ander geplaatst.” Allemaal krachtige levenslessen die bij het ontmoeten van ons menszijn horen om zodoende ons potentieel te laten ontwaken. Hoe zo’n mooie creatie is dat?
Oh zo leerzaam maar ook soms echt ongelooflijk rot en moeilijk. Helemaal als je voor de zoveelste keer iets aantrekt en dus weer je les herhaald. Maar ja, van herhalen leer je, net zolang zodat je het onder de knie krijgt en nee, daar zit geen tijd aan vast. Het is enkel een natuurwet die tot in de eindeloosheid rijkt. Alleen wordt de confrontatie uitgesteld en daarmee soms ook groter.
Achior: Het zijn de ego kwesties, zowel het grote of juist het kleine ego die de mensheid in de weg zitten. Waardoor er ongemakkelijkheden ontstaan. Want niet alleen een groot ego brengt je weg van jezelf, nee ook zeker het ego van (valse) bescheidenheid. Jezelf klein maken, schuil en verstopt houden door te denken dat niemand je begrijpt en je alleen bent. Dit is ook zeker een valkuil, waardoor je bij jezelf weg raakt.
Ja, dit klopt. Dit laatste is iets waar ik zelf regelmatig mee worstel. Daarom trek ik juist vaak het tegenovergestelde aan, mensen die juist denken mij ongevraagd te moeten redden of me willen vertellen wat ik zou moeten doen. Of juist niet “echt” naar me willen luisteren en me negeren, afwijzen, kleineren of dominant terecht zetten. Of juist bang zijn dat ik hun waarheid in de war schop.
Ik zie in de spiegel wat het mij wil zeggen. Ga in je eigen kracht staan en wees moedig door je eigen waarheid te spreken vanuit je hart. Goed beschouwd zijn dit mijn ware leermeesters. Achter de schermen vind er namelijk een prachtige samenwerking plaats. Maar ja, dan moet je het natuurlijk wel zo kunnen zien. Want niet alleen ik, krijgt iets gespiegeld. Nee, de andere partij krijgt ook iets gespiegeld. Hij of zij zou zichzelf ook eigenlijk kunnen afvragen, waarom wil ik haar eigenlijk redden, afwijzen of terecht wijzen? Wat zegt dat over mij. En waarom wijst ze mij en mijn hulp af waarom luistert ze niet naar mij, wat ze zou moeten doen.
Velen zijn weggelopen als ik ze confronteerde met mijn spiegel. Waarschijnlijk omdat ze niet naar zichzelf durfde te kijken in de spiegel die ik ze voorhield. Ik heb lang gedacht dat ik iets verkeerd deed waardoor ik mijn kracht eigenlijk als een probleem zag en geneigd ben om me terug te trekken en kluizenaars gedrag begin te vertonen. Hoewel ik eigenlijk erg van mensen houd. Maar ja, als ik mezelf niet echt laat zien. Niet in mijn kracht ga staan en mezelf knock-out sla, door steeds hetzelfde over mezelf te blijven denken. Trek ik ook niet aan wat ik wel graag wil aantrekken.
Eigenlijk zouden al mijn tegenspelers een bedankje moeten krijgen. Want ik ben ze zeer dankbaar voor de samenwerking. Mijn ervaring is dat het soms erg moeilijk is om dankbaar te zijn voor iemand die je misschien pijn heeft gedaan, jou irriteert, jou negeert en compleet afwijst. Maar ik heb door ervaring geleerd dat hij of zij je juist ondersteund in het jezelf leren kennen, je eigen waarheid en je eigen innerlijke kracht te ontdekken. Want daar waar de meeste weestand zit, zit een intense kracht die je tot bloei kan laten brengen. Mits je natuurlijk dit zo wil en kunt zien.
Ik probeer deze ontmoetingen vanuit liefde als medespelers op mijn pad te zien, die mij ondersteunen mijn eigen unieke verhaal tot waarheid te kunnen brengen. En ja, dit zijn soms flinke uitdagingen die ze me geven en dat is echt niet altijd even makkelijk of leuk. Het is soms ronduit pijnlijk om zo geconfronteerd te worden met jezelf omdat je er dan achter komt wat je jezelf eigenlijk aandoet.
Maar de opluchting is er als het kwartje valt, je de code kraakt en ziet dat de les geleerd is. Op deze manier naar mezelf en de ander kijken vind ik erg mooi en liefdevol. En nee, het hoeven mijn vrienden niet te worden, en nee ze hoeven ook niet in mijn leven te blijven soms is het juist nodig om afscheid te nemen van elkaar. Omdat dit gewoonweg ook liefde is. Een liefde die onvoorwaardelijk is. Maar het mooie is dat er juist ook een intense vriendschap door kan ontstaan die onvoorwaardelijk is. Maar dat kan alleen wanneer tegenspelers over zelfreflectie, (eigen) liefde, kwetsbaarheid, en onschuld beschikken. Wanneer beide de eigen verantwoordelijkheid op zich durven nemen van hetgeen ze zelf aantrekken en creëren. Wanneer ze geduld hebben met zichzelf en elkaar. En dat is ook precies waar het over gaat, als je contact wil maken met je Ziel. Je zelf durven ontmoeten in de spiegel van de ander.
Dus eigenlijk wordt het gewoon tijd voor een nieuwe update in ons verouderde programma genaamd “zelfdestructie”. Een programma waarin iedereen de verantwoordelijkheid neemt om zichzelf lief te hebben, naar zichzelf durft te kijken, kwetsbaar en onschuldig durft te zijn en keuzes maakt die daar bij passen en daarnaar handelen. Ongeacht wat een ander daar van vindt.
Dat zijn de nieuwe updates die nu plaatst vinden, dat kan ik voelen en heb ik ervaren vanuit verschillende samensmeltingen. En ja, het vraagt soms echt om herhaling en oefenen om de verantwoordelijkheid te nemen om goed voor jezelf te zorgen en jezelf liefde te geven door steeds opnieuw voor jezelf te kiezen vanuit je hart in plaats van gecreëerde massale overtuigingen, programmeringen, angst en opgelegde dogma’s en regels.
Achior: Wanneer de nieuwe updates ontvangen worden in het hart, ontstaan er nieuwe bewegingen. Updates die juist energie gaan geven, je opladen, helen, reinigen en vitaliseren en je van nieuw bewustzijn voorziet. En als je hart dat leert begrijpen dan volgt automatisch je hoofd. Waardoor je nieuwe velden gaat aantrekken die met jou waarheid resoneren.
Een bewustzijnsveld waarbij krachten en potenties naar buiten kunnen stromen en kunnen samenwerken vanuit het opzichzelfstaande potentieel die ieder mens in zich draagt. Waarmee we nog grotere velden van bewustzijn kunnen creëren. En dat, maakt de nieuwe dimensie waar jullie menselijke delen collectief naar onderweg zijn, zichtbaar.
Wat ik geleerd heb vanuit mijn ervaringen is dat niemand weet wat het beste bij mij past, alleen ik zelf. Ook een helder voelende, helderziende of helderhorende en healers niet. En nee, ook technologen, wetenschappers, en de regering niet, het is over de wereld niet voor niets een zootje. De polariteit is op zijn toppunt aan het raken. En iedereen denkt dat hij over “DE WAARHEID” beschikt. Maar eerlijk? Ik geloof niet meer in “DE WAARHEID” en ik denk velen met mij niet.
Achior: “De enige echte waarheid waar je vanuit kan gaan, dat ben jezelf”. Jou leven is jou leven en jij leeft jou leven. Jij bent jou leven die met jou hart en waarheid verbonden is. En vanuit jou hart en waarheid vertaal je jou leven.
Ja precies, we kunnen elkaar enkel inspireren en aanraken in het hart en eigen waarheid. We kunnen uitwisselen en delen. Wat een ander met het uitgewisselde en het gedeelde doet is echt de verantwoordelijkheid die men zelf dient te nemen. We dienen de ander niet te overtuigen, te analyseren, in een hokje te plaatsen en te veroordelen te kleineren of leefregels op te leggen of op voetstukken te plaatsen en te verafgoden. Kijk liever in de spiegel, wat zie je en wat doet het met jou als individu als je echt in de spiegel kijkt en je daar jezelf ontmoet in alles wie je bent in plaats van de ander. Precies dat, dat is contact maken met ziel.
Achior: Er zijn mensen die dit nooit zullen kunnen in dit leven. Echt contact maken met hun ziel, omdat ze in zo’n diepe slaap verkeren omdat ze zijn verdwaald en hebben gekozen voor dit script. Maar dat betekent niet dat jij je script vanuit jouw oor-sprong niet hoeft waar te maken. Sterker nog, het is volledig de bedoeling.
Ik heb mezelf regelmatig afgevraagd waarom veel mensen willen voldoen aan het prachtige perfecte plaatje. Is dat omdat ze ook bang zijn veroordeeld te worden door anderen? Net als ik dat ook heb als ik mijn ware aard laat zien? Zijn ze net als ik bang om afgewezen te worden of dragen ze ook de angst dat ze vermoord worden? Ja, ik denk vooral het laatste. Omdat in de geschiedenis en nu nog steeds dit gedaan wordt. Het is de oude matrix van angst die nog in ons DNA huist. Die we tegelijkertijd ook niet moeten veroordelen, maar juist dienen te transformeren door puur bij je zelf naar binnen te gaan en te voelen, “Waar vermoord ik mij zelf nog, waar veroordeel ik mezelf nog? Waar vervuil ik mezelf mee? Waar wijs ik mezelf nog af? Waar schaam ik me voor? Waar voel ik me schuldig over? Waar heb ik angst voor? Wat wil ik helen en bewust worden in mezelf. Waar wil ik naar toe? Wat wil ik creëren!
Ik zal je vertellen, door de ervaring via osmose ben ik erachter gekomen dat ieder mens ten diepste contact wil maken met zijn eigen Liefde. Dat betekend je passie, je hart en ziel ontmoeten in je mens zijn, dat is waar we in onszelf en in het collectieve bewustzijnsveld naar onderweg zijn. Terug naar jouw oorspronkelijkheid. Jouw blauwdruk gelegen in de blauwe schaal dragend in je bekken. Daar waar jouw heilige code van je oorsprong is opgeslagen en volledig gekraakt wil worden door jouw hele zijn.
Achior: Veel ego programmeringen worden daarom op dit moment allemaal aangeraakt in de velden omdat het zich aan het transformeren is. Dat gebeurd in alle lagen van de aardse bevolking en dit doet pijn. Maar ga dit niet in jezelf of de ander veroordelen want jullie mensen leren hier heel veel van en hebben er veel van geleerd. Het heeft de mensheid totaal uit balans en in de chaos gebracht. Dat kun je in de spiegel van moeder aarde, vader hemel zien. Het contact en verbinding maken met hen via ons eigen hart en ziel werd decennia lang verboden, verketterd, vervloekt en verbrand. Hierdoor is de mensheid vergeten wie ze werkelijk zijn. Ze zochten antwoorden in de buiten wereld i.p.v. in de binnenwereld. Vele mensen zijn hierdoor meer vanuit het hoofd gaan leven, vanuit kennis en theorie waardoor ze eigenlijk compleet verdwaald zijn geraakt en niet eens meer weten wat harts gevoel en zielsgefluister is. Vanuit het hoofd wil men het liefste maar 1 waarheid volgen en dat is de informatie die ze zoveel mogelijk krijgen aangeboden en voorgeschoteld van de buiten wereld. Daardoor wordt het steeds moeilijker om naar het hart en zielsgefluister te luisteren die elke dag volledig tot je beschikking staat. Die het autonome, bewuste, menselijke liefdes wezen die jij bent, elke dag opnieuw wil wakker kussen.
De mensheid zit nu op het hoogtepunt en waar jullie naar toe gaan is balans creëren. Er zijn heel veel mensen met hun eigen unieke talent opnieuw balans aan het creëren. Eerst in zichzelf en dan buiten zichzelf. Het is een gigantisch collectieve verschuiving omdat vele frequenties zich nu gaan verhogen. Dit gebeurd doordat velen van jullie veel innerlijke werk hebben verricht en aan het verrichten zijn. Net als jij.
Ja, zo voeld dat ook echt. Ik heb ervaren dat kwetsbaarheid een intens grote kracht is. Omdat kwetsbaarheid een enorme bron van (eigen) liefde, moed en kracht in je laat ontspringen. Maar vaak wordt kwetsbaarheid onderschat en gezien als minderwaardig, zwak, schaamteloosheid en slachtofferschap. Mijn ervaring in het delen van mijn kwetsbaarheid heeft me vele ervaringen laten op doen in afwijzing. Maar ook heeft het me laten ervaren hoe het voeld als er ineens honderd ontzettende lieve hulphonden aanstormen die je ongevraagd willen komen redden. Beide erg leerzame ervaringen, niet altijd even leuk, maar het heeft me krachtig gemaakt in kwetsbaar zijn vanuit mijn hart.
Mijn kwetsbaarheid heeft me bij mijn ziel gebracht en laat me zien dat kwetsbaarheid voor mij, een helende gave is. Toen ik dat begon in te zien, zag ik dat mijn tegenspelers door hun lieve hulphonden gedrag of door de totale afwijzing ook zichzelf iets aandeden. Door hun eigen gedrag werden hun ogen verblind, zodat ze de spiegel die ik ze voorhield niet konden zien. En ik zag tegelijkertijd in dat ik dat dus zelf ook doe, als ik iemand afwijs of als hulphond speel. Het is dus in de kern gewoonweg een pure samenwerking. Niet goed of slecht.
Zij dachten in mij iemand te zien die niet van deze planeet is en hulp nodig heeft omdat ze de weg kwijt is. Ja, dat ik van een andere planeet kom klopt. Maar dat geldt zo ie zo, hoe dan ook, voor iedereen. Haha. En stel nou dat ik echt de weg kwijt zou zijn, dan zou ik aan hen willen vragen: “ gun het me, dat ik de weg kwijt ben! Het maakt me sterk en helpt me om zelfstandig mijn weg te vinden en de verantwoordelijkheid te nemen voor de stappen die ik zelf zet. Ik weet zelf wat mijn valkuilen zijn, maar ook mijn kracht, dus ik kom er wel uit. En zo niet dan vraag ik je om hulp als ik voel dat jij me die kunt geven.”
Als ze werkelijk in de spiegel zouden durven kijken. Daarmee bedoel ik bewust diep in mijn ogen kijken, daar waar we de ziel “echt” ontmoeten. Dan zagen ze dat mijn ziel door mijn menselijke vorm heen stroomt en het talent heeft om bewust samen te kunnen smelten met andere zielen. Zowel in als buiten de tijd, waardoor het bewustzijnsveld van mij en de ander vergroot kan worden. We hebben namelijk elkaar iets moois te bieden, namelijk een prachtige update in bewustzijn. Dat is mijn passie en dat ben ik.
Als ik kwetsbaarheid zeg, bedoel ik kwetsbaarheid voorbij het drama of slachtofferschap. Het is de kwetsbaarheid vanuit het pure hart. De pure rauwe versie van jezelf. Hoe je daar achter komt, is heel makkelijk het is vaak hetgeen waar je, je ten diepste voor schaamt en schuldig over voeld en niet naar durft te kijken. Weet dat daar je grootste krachtbron aanwezig is en weet dat je dat telkens gespiegeld krijgt. Net zolang je echt werkelijk in de spiegel durft te kijken. En je pas echt gaat zien wie je werkelijk bent. Namelijk een prachtig licht en liefdes wezen die aan het ontwaken is vanuit een diepe slaap.
Een slaap die wij regelmatig “onbewustzijn” noemen. Kus je ziel wakker net als de Prins die Doornroosje wakker kuste en zij samen een verdorde slapende wereld weer tot bloei brachten. Ten eerste het koninkrijk in zichzelf en daarna in het koninkrijk buiten zichzelf. Mijn waarheid zegt dat we dat gewoonweg nu aan het updaten zijn ons mannelijke en vrouwelijke delen verenigen in onszelf. Waardoor je, je eigen mannelijke zaad schiet in jou eigen vrouwelijke baarmoeder waardoor er een prachtige bloem kan laten groeien vanuit je bekkengebied gevoed door je eigen aarde dragend in jou basis. Een bloem die uiteindelijk tot bloei komt, precies tussen je linker en rechter hersen helft. Die zich op een dag opent door de zon die vanuit jouw kruin op jouw prachtige bloemblaadjes schijnt. Precies op de plek waar de pijnappelklier zich bevind, het magische, zielen contact orgaan, dat volledig samen werkt met onze zielsoorsprong.
Want jij bent onlosmakelijk jouw ziel en je oorsprong een prachtig groeiende bloem die alle elementen in zich draagt om te kunnen groeien. Geen enkel element uitgezonderd. En geen mens uitgezonderd anders zou je gewoonweg niet kunnen bestaan.
Ik begrijp nu waarom vele me afwezen en bijna nooit raad met me wisten en soms wegrende. En waarom enkele therapeuten zich afvroegen, wat doet in godsnaam dit wijze kind in mijn praktijk, ze konden niets met me. En ik ging weer met hangende schouders weg omdat ik me niet geholpen en begrepen voelde. Ik begrijp nu pas dat ik ze iets spiegelde, namelijk de wijsheid van kwetsbaarheid en zelfreflectie. Nu weet ik waarom ik regelmatig in het openbaar soms in zeven sloten tegelijk spring en behoefte heb om dit vervolgens te delen. Omdat bijna niemand dit durft. En ja, soms val ik weleens in herhaling. Maar dat is juist okay omdat we dat allemaal als mens doen, herhalen. Weet je waarom? Omdat we daar van leren net als lopen en fietsen. Laten we ons niet schamen dat we ook mens zijn.
Achior: Zoals je weet bestaan Frequenties uit los trillende deeltjes. Jij bent zo’n deeltje dat trilt in een bepaalde frequentie in een mensen lichaam. De frequentie genaamd “eigen liefde”. Al deze deeltjes die op de wereld in deze frequentie trillen verhoogt de frequentie van eigenliefde. En zo zullen er een heleboel frequenties met een andere code zich gaan verhogen, zodat jullie gezamenlijk naar een hoger trillingsveld toe evolueren. En al die deeltjes zijn nodig omdat ze samen een gezamenlijk veld delen waardoor ons bewustzijn groeit.
Iedereen is dus intens belangrijk met zijn of haar trillend deeltje. Het is dus van essentieel belang je potentieel te leven, hetgeen je met passie en vanuit de moeiteloosheid doet. Dat is jouw kracht. Net als Veldtkracht mijn passie is, kan die van jou iets totaal anders zijn. Je hoeft ook echt niet spiritueel te zijn om je frequentie te verhogen je hoeft alleen maar jezelf te zijn. Het gaat er vooral om dat je leeft vanuit je passie, met je passie en voor je passie die je vervolgens vanzelf met de wereld deelt. Want passie voelen is de liefde die je voor jezelf voeld en hierdoor automatisch ook voor de ander.
En of je nu overheerlijke broodjes en gebakjes bakt met al je liefde en passie, of als je met passie klanten helpt in de winkel, een zwerver bent die anderen uitdaagt over zichzelf na te denken, een prostituee bent die mensen blij maakt door ze een liefdevolle ervaring te laten ervaren, of je bent iemand die de vuilnis ophaalt of de president of een koning of gewoon iemand die zijn leven passievol leeft. Als dit vanuit liefde, passie en vanuit het licht van de ziel gedaan wordt, maakt het geen donder uit wat je doet. Als je die liefde jezelf gunt, verhoog je de frequenties in het universele veld en creëer je mee aan de nieuwe wereld. We zijn allemaal even belangrijk, want we zijn allemaal god in creatie. Niet meer of minder.
En weet je, ik als God in creatie duik gewoonweg graag regelmatig passievol ogenschijnlijk voor vele in de modder. En ja, daar wordt ik soms ronduit smerig van, in de ogen van de ander. Zal ik je een geheimpje verklappen? Ik vind het gewoonweg soms heerlijk en vermakelijk die bagger! Dat is omdat ik weet hoe ik er mee kan spelen en het om kan toveren in een heilzaam modderbad. Omdat ik heb ervaren en een diep vertrouwen in mij heb dat alles altijd goed komt. Het is me vanaf kinds af aan ingefluisterd door Achior en ben er in opgevoed door mijn moeder. En heb dus ook ervaren dat het ook altijd zo is. Het zit gewoonweg in mijn cel en DNA geheugen geprogrammeerd. Iets waar ik intens dankbaar voor ben. En neem van mij aan, ik heb ook heel vaak meegemaakt dat mijn gedachten zeiden dat springen in de modder slecht voor me is en zeker niet nodig. Dan belde ik de ander in paniek vanuit de modder op en vroeg: Oh mijn god, zeg me alsjeblieft dat het goed komt” Maar ik kwam er elke keer achter door mijn hulplijnen dat dit twijfelen door een programma kwam, dat faalangst en angst voor afwijzing heet.
Want regelmatig kom ik boven met het groene kroos nog boven op mijn kop en dan kijken er een heleboel vreemde eendjes heel verbaast, afwijzend en afkeurend naar me. Of zeggen ze me dat ik het verkeerd doe. Eerlijk? Ik weet en voel dat mensen naar mij kijken en zich afvragen: wat doet die gekke Nienke nu weer impulsief of idioot. Ze kijken me vreemd en ongeloofwaardig aan of worden zelfs boos en geïrriteerd en vragen zich af waarom ik in godsnaam weer in de modders sloot ben gesprongen en in godsnaam zo’n idioot kapsel draag. En sommige zeggen zelfs: “ Ach gossie, dat arme kikkertje,”
Ik zou graag hun handen willen vastpakken en tegen hen willen zeggen: “Dank je wel”, je laat me zien waar mijn kracht zit. Ik zie het in de spiegel die je me voorhoud. En dat is dat ik durf te springen in die heerlijke magische helende modder bende om vervolgens met het mooiste creatiefste krooskapsel boven te komen. Het liefst een kapsel die de nieuwe trend gaat zetten van groene kwetsbaarheid.
Er zijn ook eentjes die blijven ver van mij vandaan en negeren me. Ik voel ze denken: “ jij raar naïef, impulsief vies sloot kikkertje met je belachelijke groene krooskapsel. Nee, met jou wil ik niets te maken hebben. Jij spreekt baggertaal, onwaarheden en je liegt en zet jezelf gewoonweg voor lul met je groene kroos op je hoofd en bemodderde lichaam. Alleen die geur al, Nee, lief stink kikkertje dat is geen echte parfum. Jij stinkertje, blijf jij maar lekker in je moddersloot spelen. Ik loop graag met een grote boog meteen door naar een andere wereld. Een wereld waarin alles schoon is en het heerlijk ruikt naar schoonmaakmiddel. Waar iedereen op een nette manier zijn prachtig geserveerde bordjes leeg eet en heerlijk georganiseerd te werk gaat met stappenplannen en programma’s. Zodat ik in ieder geval veilig ben en mijn eigen immuunsysteem beter kan beschermen. Jij met je leugenachtige praatjes over de modder, nee dat kan echt niet gezond zijn. Jij grote fantast.
Eerlijk, als ik dat allemaal voel, zie of hoor, wordt ik in mijn ego geraakt. Maar vooral wordt ik in mijn hart geraakt. Maar mijn hart zegt nu: “Okay Prima dat je een andere waarheid hebt. Ik had je graag een keer meegenomen in dit overheerlijke heilzame modderbad zodat je misschien ook kunt ervaren dat onder de modder zich een heel nieuwe wereld bevind. Een wereld bestaande uit magie. Een wereld waar ik erg van geniet omdat het er magisch, liefdevol, helend en vrij is. Je kan daar namelijk volledig jezelf zijn. Deze wereld heet moeder natuur en vader hemel en hebben prachtige bergkristallen voor ons in de goddelijke modder achtergelaten. Enkel om ons te herinneren wie we werkelijk zijn.”
Het verbaast me dat veel mensen de natuur (= dus ook zichzelf) als bedreiging zien in plaats van een helend liefdevol wezen. Wat voel ik me elke dag opnieuw gezegend en dankbaar dat ik me herinner dat er in modderige sloten de mooiste bergkristallen te vinden zijn. Vooral in die hele authentieke, je weet wel die hele erge, die meest vieze modder sloten. Die nog afstammen vanuit de schepping. Juist die sloten waar de meeste bagger in zit. Die eigenlijk verboden zijn en de meest helende modder verborgen houden onder een velgroen gekleurde laag kroos. Het perfecte kroos waar je juist de meest idiootste kapsels van kunt creëren. Echt waar, juist die sloten vind ik dus echt, Goddelijk.
En godzijdank zijn er meer kikkers zoals ik, die durven te jumpen in hun eigen magische bagger. Bagger die soms als vreemde labyrinten en doolhoven kunnen aanvoelen. Maar gelukkig zijn ze wel van onszelf. Dus weten we altijd wel weer een weg terug te vinden. Als we dan weer even boven komen met een nog mooier krooskapsel dan voorheen, grijnzen we naar elkaar, lachen we om elkaar, knipogen we, soms knuffelen we met elkaar of zwaaien we naar elkaar.
Maar vaker duwen we elkaar nog een stukje dieper de modder in, om elkaar aan te moedigen. Zodat we beide vervolgens met een bemodderd lichaam en nog mooier en gekker kroos kapsel boven kunnen komen dan we al hadden. Waardoor we beide de slappe lach krijgen. Dan zeggen we gekscherend tegen elkaar, ben benieuwd hoe we er over een week, maand of jaar uit zien.
Zouden we ooit deze moddersloot uit durven komen en met ons modderverhaal door de velden kunnen rennen, dansen en anderen kunnen laten zien dat niets is wat het lijkt? En dat we onze echte ware schatten hebben kunnen vinden in de modder, die we dan eindelijk kunnen laten zien en kunnen delen? Dan kijken we elkaar diep in ogen aan, lachen we wat onzeker en ondeugend naar elkaar. En zeggen we tegelijk: “Succes met duiken! Zie je later.”
Als je bewust wil worden wat waarheid is, is het vooral de kunst om onderscheid te maken wat jou waarheid is. En of die resoneert met je eigen hart en ziel of dat ze nog resoneren met regels patronen, leefregels, oude overtuigingen, andermans verhalen en of aangeleerde programma’s. Een interessant boeiend zelfonderzoek moet ik zeggen. Het is voor mij de beste opleiding die er is. Die je leven, leven heet.
Vanuit deze levensechte opleiding is Veldtkracht ontstaan en ben ik opgeleid om anderen mogelijk aan te raken, te inspireren in hun reis naar een bewustere versie van zichzelf.
Ik kan Veldtkracht inschakelen voor de meest uiteenlopende dingen, dingen bijvoorbeeld waar je meer helderheid, heling, beweging of zicht op wil hebben zowel fysiek, mentaal, emotioneel, spiritueel of onbekend. Maar ook kan ik met overledenen mensen en dieren contact maken als je voor je gevoel nog iets af te ronden hebt. Ik ben van vele markten thuis en wanneer ik het gevoel heb dat ik je niet kan ondersteunen zal ik je dat ook zeker zeggen.
Maar weet wel, ik ben geen toverkol die de waarheid in pacht heeft of een magische kikker met een prachtig krooskapsel die hocus pocus doet en je bent je eigen modder kwijt of je bent genezen. In mijn waarheid is dit ook oude materie en niet meer van deze tijd. We zitten in een overgang dat we ons bewust worden dat we zelf instaat zijn om te kunnen genezen en onze eigen antwoorden en waarheid te vinden in onze eigen modder labyrint. Daar dienen we serieus onze eigen verantwoordelijkheid voor te nemen en dat maakt ook dat we gelijkwaardig aan elkaar blijven. En ja, er is overal om je heen hulp en je hoeft het zeker niet alleen te doen. Maar wel zelf.
Veldtkracht is een van de vele mogelijkheden. Veldtkracht kan je mogelijk een duwtje in de goede richting te geven. Ik kan overzicht creëren, dingen in jou blootleggen, aanraken, je andere waarheden tonen waardoor je anders naar jezelf en je leven kunt kijken. Veldtkracht is bedoeld om mij en jou potentie en eigen bewustzijn naar boven te krijgen vanuit het hart daar waar we de liefde voor onszelf vinden. Hier leeft namelijk het gemis, het gezochte, de liefde van je leven, de healer, de creator, de schepper en genezer. Eigenlijk alles waar je naar opzoek bent buiten jezelf, vind je daar, in jouzelf. Het is jouw eigen unieke heilige magische tempel die eigenliefde heet. Het is waar jouw lichtveld zich begeeft en jouw ook naar andere dimensies kan laten reizen door jouw eigen reis machine. Het is jouw God zijn, jouw ziel die zegt: “ wees zachter dan zacht en liever dan lief voor jezelf en heb vooral geduld met je menselijke zelf. Neem jezelf soms met een korreltje zout, want jezelf met humor kunnen bekijken in de spiegel is zeer helend.”
Ik zeg het ook zeker tegen mezelf want dit alles leeft ook allemaal in mij, anders zou ik er niet over kunnen delen. We moeten onszelf daar gewoon iedere dag opnieuw in opvoeden. En het helpt om elkaar daar aan te helpen herinneren. Zodat we samen een prachtig nieuwe update kunnen ontvangen en creëren in onze bewustzijnsvelden.
Ik noem het Update 21 Eigenliefde.
Een code gedragen door vele magische kikkers met een krooskapsel die graag modder verhalen (lees updates) rond verspreiden die over eigenliefde en magische werelden gaan.
Liefs Veldtkracht.