Soms kan het echt wel een aantal jaren duren voor er dingen op zijn plaats vallen. Na aanleiding van een aantal vorige blogs, deel ik graag ook af en toe iets over mijn verleden zodat je ook kunt lezen waar ik vandaan kom. En dat wat ik nu doe of kan, me niet zomaar is aan komen waaien. Dat je er echt wel wat voor moet doen om te ontdekken wie je werkelijk bent, wat je zielsverlangen is en hoe je je verlangens kan waar maken. Ik heb vooral gemerkt dat je soms echt heel veel liefdevol geduld met jezelf dient te hebben.
Ik merk dat vele ervaringen die ik heb opgeschreven in mijn dagboek, nu ineens antwoorden zijn op de vele vragen waar ik mee heb rondgelopen.
Om te laten zien hoe het bij mij vaak werkt, neem ik je dit keer mee in mijn dagboek van 5 jaar geleden. Ik had toen werkelijk geen idee waar mijn leven over ging. Het was vooral een verwarrende tijd waarin ik delen van mezelf ontmoette waarvan ik niet wist dat ze bestonden. Mijn gidsen vertelden me toen heel summier waar mijn levensweg in grote lijn over ging. Ik begin nu te begrijpen waarom ze steeds zeiden dat ik geduld diende te hebben. Ze vertelden me ook steeds opnieuw dat ik hen niet zou begrijpen als ze me zouden uitleggen waar mijn leven over gaat, wie ik ben, wat ik hier kom doen en waarom ik nou precies contact met hen heb.
En ze hadden gelijk, dat wat ik nu weet, hadden ze me toen niet kunnen uitleggen. Ik had er toen echt niets van begrepen en al helemaal niet in geloofd. Ik had het hoogstwaarschijnlijk complete waanzin gevonden. Grote kans dat ik de deur voor de zoveelste keer had dicht gesmeten naar de fijnstoffelijke wereld die soms zo ongrijpbaar kan zijn. Godzijdank werd ik gaande weg, stapje voor stapje met hen aan mijn zijde, door mijn eigen leven (op)geleid.
Ik ben blij en mezelf dankbaar, dat ik ondanks de gekte en waanzin die ik soms ervaar, moedig en krachtig genoeg ben om mijn reis telkens weer te vervolgen. En ik ben zeer dankbaar dat ik al mijn ervaringen op papier heb gezet. Ik raak elke keer opnieuw in verwondering hoe ik mezelf, het universum, mijn gidsen, andere ontmoetingen, ervaringen en gebeurtenissen mij hebben gecoacht. Eindelijk krijg ik nu bevestiging op vele onbeantwoorde vragen waar ik lang mee rond heb gelopen. Ik heb de antwoorden vaak buiten mezelf willen zoeken alleen vond ik ze daar niet. Nee, de antwoorden op mijn vragen lagen gewoonweg nog verborgen achter de sluiers van mijn vergetelheid. En sommige antwoorden, vragen echt om geduld en tijd omdat ze eerst ervaren en doorvoeld dienen te worden. En dat is nog steeds zo.
Ik neem je mee naar 12 oktober 2016.
Het is vijf uur. Ik word wakker met een groot licht achter mijn oogleden. Oogleden die nog dicht zijn en zwaar voelen van de nacht. Ik voel een zachte, heldere verschijning. Het voelt vrouwelijk aan. Ze fluistert iets maar ik kan er nog niet bij. Als ik me focus op wat ze zegt, hoor ik heel zacht het woord Lilith in mijn hoofd rond gonzen. Ik hoor het mezelf herhalend hardop zeggen. Ik voel een koortsachtige drang dat ik dien te weten wat Lilith is. Bang om het woord kwijt te raken snel ik mijn bed uit en loop zachtjes maar vlug op mijn tenen door het donker naar beneden. Ik zet gauw mijn computer aan. Als ik eindelijk de zoekmachine in beeld heb, tik ik zo snel mogelijk, het woord Lilith in. Ineens lees ik ergens dat het iets met het Bijbelverhaal van Adam en Eva te maken heeft. Het verhaal van de schepping. Ik voel aan alles in mij dat ik daar moet zijn. Ik voel tegelijkertijd dat mijn lijf begint te tintelen en voel een heel krachtige, lichte, vrouwelijke aanwezigheid. Maar ondertussen zien mijn fysieke ogen donkere, duistere, duivelse vrouwen op mijn pc verschijnen als ik op afbeeldingen druk. Het is zo bizar deze tegenstelling. Ik klik weer terug naar de tekst en zie daarbij een schilderij afgebeeld die me doet huiveren. Ik zie namelijk een afbeelding waarop een naakte vrouw met roodachtig lang golvend haar met een slang om haar lijf is afgebeeld. Okay, nu wordt het echt creepy. Ik vraag me af waarom ik hier naar toegeleid wordt?
Ik lees over de vrouw Lilith. Ik schrik over wat er over deze vrouw geschreven is. Ze wordt omschreven als demoon, het kwaad, ziekte, de nacht, het verleiden van mannen en kindermoord. Ze zou staan voor de verpersoonlijking van de angst voor buitenechtelijke aantrekking, seks en het prematuur overlijden van kinderen. De rillingen lopen nogmaals over mijn rug. Waarom wordt ik hier in godsnaam naar toe geleid. Ik voel unheimische gevoelens in mij aan de oppervlakte komen. Tegelijkertijd voel ik het lichtwezen steeds meer aanwezig om me heen, ik voel dat ze contact met me zoekt, ze probeert me zelf gerust te stellen. Ik open gauw een tekstprogramma op mijn pc en mijn handen beginnen te typen.
Lilith verteld:
“Ik ben niet de duivel. Ik ben de verstopte, veroordeelde, verkrachte, misvormde, verketterde, verbannen en verbrande kracht van het vrouwelijke in de mens. Het is de bedoeling dat deze kracht opnieuw tot bloei mag komen in ieder mens, zowel in de man als in de vrouw. Ik ben de gelijke en tegelijkertijd de tegenpool van Adam. Ik wordt door vele mensen neergezet als een duivelse helse ziekmakende kracht. Maar dat ben ik niet.”
De tranen rollen over mijn wangen van de hoeveelheid liefde die ik voel wanneer mijn handen namens haar schrijven. Iets in mij wordt aangeraakt door de helende liefde en erkenning die ik ergens op ondefinieerbare wijze in mij voel. De liefde voelt groots en alles omvattend. Ik hoor mezelf hardop zeggen: “Deze Lilith is verre weg van duivels, ze is juist licht. Ik kan het in elke cel van mijn lijf voelen.”
Velen zijn net als ik uit het licht geboren. Zie me als de vrouwelijke frequentie vanuit al haar delen dus ook Maria, Maria Magdalena, Isis en vele andere vrouwelijke bewustzijnskrachten. Wij zijn één en dezelfde kracht. Ik zit in ieder van jullie mens. Ik daal in de mensheid terug vanuit mijn authentieke oorsprong. Mijn werkelijke kracht is om de balans op aarde te herstellen tussen de man en de vrouw. De tijd is nu daar, de tijd van Eva die uit de rip van Adam werd gecreëerd is ten einde gekomen. We staan nu aan het begin van een grote helende transformatie tussen het mannelijke en het vrouwelijke, tussen zwart en wit, boven en beneden, rechts en links, goed en kwaad, hemel en aarde. Een helende transformatie die gaat zorgen voor de balans tussen allerlei tegenpolen. Ik en Adam staan symbool voor tegenpolen, maar in de kern zijn wij de goddelijke eenheid vanuit de hemel en vanuit de aarde. Wij zijn ons aan het versmelten want ons verlangen is om deze eenheid te belichamen in jullie menszijn. Zodat we een cyclus kunnen afronden en een nieuwe cyclus in bewustzijnsgroei kunnen beginnen.
Dit gebeurd op zowel fysiek, mentaal, emotioneel, spiritueel en op onbekende wijze, zodat jullie je gaan herinneren wie je werkelijk bent en waarom. Deze samensmeltingen gaan zorgen voor een turbulente tijd waarin veel waarheden aan de oppervlakte zullen gaan komen die geen waarheid blijkt te zijn.
Jij zal de komende jaren volledig in jou licht en kracht gaan staan. Jou licht bestaat namelijk uit het liefdevolle, goddelijke, universele. Door jou stroomt de liefdevolle, vrije, creatieve energie van heling en balans. Zowel door het mannelijke als het vrouwelijke in jou. Een stroom die voor jou maar ook voor de mensheid helend is! Het zal het mannelijke en het vrouwelijke weer in balans brengen, eerst in jouzelf en daarna buiten jouzelf. Ik zet samen met Adam jou in ons grote licht, opdat er balans in jou kan ontstaan, want wij zitten ook in jou en zijn jouw onvoorwaardelijk steun.
De tranen stromen over mijn wangen, tijdens het schrijven. De liefde die ik voel is overweldigend. Ik voel dat het ergens resoneert als een herinnering en tegelijkertijd begrijp ik maar half wat ik net heb opgeschreven. Het voelt te groot en te ver weg om te begrijpen wat ze precies zegt. Mijn handen typen direct verder.
Lieve Nienke, wees gerust, dat wordt gaande weg je leven duidelijk. Het is voor nu om op te schrijven omdat we het graag met jou delen. Later zul je exact begrijpen waarom. Maar dat is nu nog helemaal niet van belang. Dus laat het los en vertrouw op ons, het wordt vanzelf duidelijk.
Okay, ik blijf dat moeilijk vinden. Ik vind het nogal wat dat ik een bijbel figuur aan de lijn heb die een heel ander licht schijnt op het scheppingsverhaal van Adam en Eva door mijn eigen handen. Is dat omdat ik dat verhaal altijd al bijzonder heb gevonden? Is dat omdat ik voelde dat er niets van klopt hoe me de bijbel als kind werd uitgelegd op school?
Ik moet zeggen, het begint me de laatste tijd ook wel een beetje te duizelen. Ergens ben ik bang dat ik echt gestoord aan het worden ben, nu ik steeds vaker stemmen begin te horen. Wie zegt me niet dat ik nu bezeten wordt door deze Lilith. Want ik lees bijna overal dat ze een grote verleidster is.
Op het moment dat ik twijfels begin te voelen, voel ik ineens mijn vertrouwde gids Achior hij begint te typen.
Achior: Tja, laat dat nou net jou thema zijn wat jij in jezelf veroordeeld als gestoord, slecht of als duivels. Het is juist je innerlijke kracht. Jouw eigen identiteit. Maar daar kom je vanzelf nog wel achter.
Sorry, maar ik irriteer me er echt aan als je dat zegt. Nu voelt het alsof ik een gestoorde, duivelse verleidster en kindermoordenaar mijn kracht is. Wat bedoel je daar mee, wat wil je me daarmee zeggen? Ik vind dit echt niet leuk. Kun je me het gewoon niet uitleggen? Want als dat mijn identiteit is, haal me dan maar op, want dat is niet wie ik wil zijn.
Achior: Je leest het nu vanuit hetgeen je net gelezen en gevoeld hebt wat je geraakt heeft. Waardoor er ervaringen omhoog komen die je hebt opgedaan, waaruit een negatieve zelfbeeld is ontstaan. Dit gaan we eerst helen, jouw zelfbeeld. En nee, lieve schat, alles over je leven uitleggen dat kan ik niet, er zijn nou eenmaal natuurwetten. Heb geduld, het zal allemaal duidelijk worden. Het is je eigen unieke opleiding die je geniet om te ontdekken wie je bent en wat je hier komt doen om zo ervaringsdeskundige te worden.
Okay, het wordt me nu echt even teveel, ik stop nu met schrijven. Ik moet dit echt effe verwerken.
Achior: neem de tijd die je daar voor nodig hebt. Je weet me te vinden.
20 december 2016
Vanmorgen voelde ik een enorme boosheid opkomen. Ik voelde me heel boos op Erik! Hij is toch de healer, helderziende en medium? Hij moet niet zo drammen, pushen en mij willen overtuigen! Hij zegt dat hij weet hoe het werkt voor mij, maar dat is helemaal niet zo. Want als hij mij echt zou zien, kennen en voelen, weet hij dat op deze manier met mij omgaan echt niet gaat werken. Ik vind het ronduit kleinerend, ongelijkwaardig en vrijheid beperkend. Ziet en begrijpt hij dan niet als hij zo tegen mij praat en zo met me omgaat dat ik juist alle deuren dicht gooi. Ik houd er niet van als iemand zichzelf boven mij plaatst en zegt wat ik moet doen. Dat is mijn allergrootste allergie.
Ik vind het zo verwarrend dat Erik vanuit die andere sfeer zo anders is en anders aanvoelt wanneer hij contact met me zoekt. We werken als het ware daar samen, delen en wisselen dingen op een liefdevolle gelijkwaardige manier met elkaar uit in die andere sfeer. Ik denk niet dat hij mij ook buiten tijd en ruimte ervaart. Want anders zou hij wel anders met me omgaan. Want in de aardse sfeer botsen we en is er geen gelijkwaardige sfeer waaruit we kunnen samen werken. Ik wordt regelmatig echt gek van dat geboks van hem!
Regelmatig denk ik: “ Ik kap ermee, ik gooi de deur dicht en ik ga niet meer naar die sessies toe”. Maar het contact buiten tijd en ruimte is zo intens liefdevol en voelt zo als thuis, dat ik voel dat de sessies me verder helpen. Alsof de spiegel die hij me voorhoud in levende lijve mij in mijn eigen kracht zet waardoor hij een enorm goeie sparringpartner is. Hij daagt me op een bijzondere wijze uit voorbij mijn eigen dualiteit te kijken. Het bizarre is dat het andere deel die ik ervaar van hem, waarmee ik samenwerk buiten tijd en ruimte mij veelal uitlegt wat er gebeurd. Iets wat ik als echt zeer waardevol ervaar en voeld als zielsverwantschap.
Ik zag jou gisteren tijdens de sessie met 7 anderen om me heen staan. Ik voelde dat jullie 4 vrouwelijke en 4 mannelijke vormen zijn. En tegelijkertijd voel ik dat jullie van nature androgeen zijn. Het was erg bijzonder om dit te voelen, het voelde zelfs helend in mij. Jullie voelen aan als thuis. Ik ben erg blij dat ik steeds meer begrijp van de taal die jullie spreken. Alsof ik me steeds beter ga herinneren hoe het ook alweer te verstaan en te begrijpen is. Ik begin mijn manier van symbolen en signalen opvangen al een klein beetje te herontdekken. Ik vind het heel fijn dat jullie me gisteren tijdens het verwarrende gesprek met Erik, mij lieten weten, dat ik heel goed woorden kan geven aan wat ik ervaar. Alleen dat ik mijn vertaling nog maar heel selectief kan delen. En sommige dingen nog helemaal niet durf te delen.
Achior: Wanneer de tijd daar is om te kunnen delen, komt dat vanzelf op je pad! Have faith! Net zoals alles wordt beantwoord als de tijd daar rijp voor is. Heb geduld. Je wordt door het leven zelf opgeleid. Jij bent jij en jij doet het op jou manier. Er is geen goed of slecht, langzaam of snel. Nee, het gaat om jou en jouw eigen unieke pad.
23 december 2016:
Gisteren ben naar het kerstspel geweest van mijn dochter d’r school. Ik zag ergens halverwege het spel, het pad waarop ik me nu begeef. Ik staarde naar de drie herders die in het gras lagen en net los van elkaar dezelfde droom hadden gehad. Een engel vertelde hen dat er een lichtwezen in de vorm van een zoon was geboren. De herders zeiden tegen elkaar: “Iedereen verklaard ons voor gek. We kunnen toch niet zomaar onze droom over de engelen gaan rond vertellen, we weten niet eens of het “de waarheid” is.” Maar toch voelde het wel zo voor hen en gingen op weg. Niet wetend waar de reis zou eindigen en wat ze aan zouden treffen. Ze voelden enkel dat ze dit moesten doen, dus ze deden het.
Ik vind dat echt heel moedig en dat is wat er nu precies bij mij speelt. Iedereen verklaard me voor gek als ik zou delen wat ik beleef, ervaar en zie. Ook omdat ik het zelf bijna niet kan geloven. Terwijl ik voel en ervaar dat het wel echt is wat ik zie, voel, droom en ervaar. Ik wil er graag op vertrouwen, maar ik ben onzeker. Ik ben echt enorm blij en dankbaar dat ik de kans krijg om te oefenen, dat het okay is dat ik tijd neem om mijn eigen pad te gaan. Dat het okay is dat ik voorzichtig ben met dingen die ik vertel omdat ik bang ben om voor gek verklaard te worden. Toch wil ik deze angst graag aangaan, omdat ik voel dat ik niet meer bang hoef te zijn. Omdat er altijd goed voor me gezorgd wordt en ik altijd beschermd ben door jullie die als mijn thuis aanvoelen. Ik voel ook dat jullie me ondersteunen in het meer in mijn eigen kracht staan zodat ik moedig mijn eigen pad kan gaan.
Achior: Ja lieverd, wij zijn altijd graag bij jou.
25 December 2016
Ik wordt wakker van iets, maar weet niet waarvan. Ik loop naar beneden naar de keuken en drink een groot glas water. Ineens voel ik allerlei tintelingen door mijn lijf gaan en opnieuw voel een aanwezigheid vanuit de hemel. Ik heb de vraag nog niet gesteld maar ik hoor de naam Maria Magdalena. Als een gek zoek ik naar papier. Op de keukentafel vind ik een lege achterkant van een grote enveloppe en in de keuken lade een afgekauwd potlood. Godzijdank zit er een punt aan. Zodra ik het potlood vast heb, beginnen mijn handen ijverig te schrijven.
Ongelooflijk! Heb ik nu Maria Magdalena aan de lijn? Is dit echt wel zo?
Maria Magdalena verteld:
Het is zo echt als jij verlangt dat het echt is. We zijn gewoon in het veld aanwezig. Wij verdwijnen niet omdat we in jullie allemaal leven. Jij loopt met struggels en innerlijke vragen waar je iets meer duidelijkheid over zou willen ontvangen. Je hebt het veld gevraagd en ik kan je meer duidelijkheid bieden.
Mensen leggen graag de ander leefregels en wetten op waarmee ze de ander willen overtuigen wat “de waarheid” is. Hierdoor ontstaat een soort “moeten voldoen aan”. Waarmee mensen uiteindelijk geen vrijheid creëren. Geen vrijheid voor de ander maar ook niet voor zichzelf. Maar het gaat juist om de vrijheid en speelsheid weer terug brengen in de mensheid. Weet Nienke, dat de waarheid van het ene niet de waarheid van het andere hoeft te zijn. Mensen zijn geneigd de ander te willen overtuigen en vertellen dat hij of zij dit of dat moet doen. Vooral als iemand zijn of haar ongemakkelijkheden en of levensuitdagingen vrij geeft.
Misschien heel goed bedoeld maar eigenlijk legt degene in wezen de ander dan een leefregel op en maakt dat de ander onvrij en zelfs afhankelijk. Men zou de ander zijn vrijheid moeten gunnen om zijn of haar leven te leven zoals hij of zij dat zou wensen. Het is belangrijk iemand de vrijheid te gunnen om fouten te kunnen maken. Het is belangrijk kansen te krijgen en te nemen om ervaringen te kunnen herhalen. Mensen dienen hun eigen weg te gaan vanuit hun authenticiteit. Mensen dienen elkaar de ruimte te geven en te gunnen om het pad wat ze wandelen eerst even niet te zien, wat jij misschien wel allang ziet.
Het is een gift als je op zo’n moment je mond kunt houden, niet pushend, maar gewoon luistert, mee wandelt met je eigen verhaal en voetstappen naast de ander. De kunst is om je niet ongevraagd te bemoeien met de ander zijn verhaal. Als mensen hulp willen wacht dan tot ze je het vragen. Veel mensen denken dat ze van alles moeten. Maar in wezen is iedereen volledig vrij. Het is de bedoeling voor velen om te gaan afreizen naar de stem die van binnen leeft. Naar de zachte stem die spreekt en wil delen vanuit vrijheid, liefde en eenheid. Dat is namelijk het innerlijke goddelijke kompas van de mens zelf die altijd naar het contact met de bron zal wijzen. En als de mens zijn eigen gepassioneerde bron ontdekt en vandaaruit handelt, creëert en leeft, verspreid en deelt de mens moeiteloos, overvloedig, bewuste velden van liefde, omdat jullie dat van nature zijn.
Het voelt allemaal zo waar! Maar ik heb, denk ik, echt een nog een hele flinke weg te gaan. Ik heb echt een hekel aan als mensen mij leefregels willen opleggen. Dat voel en ervaar ik nu ook bij een aantal personen in mijn leven. Deze mensen zijn erg dominant. Hun waarheid is gewoon altijd de waarheid. En vinden dat zij voortdurend gelijk hebben. In hun ogen ben ik eigenlijk een jong broekie, impulsief en een laag geschoolde vrouw met een moeilijke jeugd.
Ze zeggen het nooit hardop, maar ik zie het in hun ogen en voel afgunst dwars door hun woorden heen. Ik vind dat echt verschrikkelijk, elke keer voel ik me afgewezen, klein worden en houd ik mijn mond want het heeft toch geen zin. Want ze luisteren überhaupt niet eens. Ze zijn alleen maar bezig met zichzelf. Bovendien ben ik niet opgewassen tegenover hun dominante gedrag omdat ze altijd zeer adrem een weerwoord hebben. Ze kunnen soms zulke snoeiharde dingen zeggen of dingen doen dat ik soms bijna stijl achterover val, dat ik bijna niet kan geloven dat iemand zo hard kan zijn.
Ik vraag me dan ook regelmatig af, heb je geen gevoel? Waar is je menselijkheid, je inlevingsvermogen, je compassie en zelfreflectie. Kijk in de spiegel. Hoe zou jij het vinden als je zo behandeld wordt. Ik vind dit echt moeilijk om hiermee om te gaan. Het liefste ga ik deze mensen dan ook graag uit de weg.
Toch zie ik ook dat ik hetgeen waarover je schreef ook in mij draag. Ik ben iemand die graag een ander ondersteuning bied. Mijn keuken tafel is dan ook een zeer gewillige plek in het buurtje waar ik woon, voor zowel jong als oud. Er wandelen vaak mensen even bij me binnen als ze iets hebben waar ze niet uitkomen. Als ik eerlijk ben, is er ook een deel in mij dat graag de wijze tovermoeder wil uithangen, omdat ik regelmatig de spijker op zijn kop sla. Ik voel regelmatig aan wat nodig is waardoor mensen weer blij naar huis gaan. Maar soms kan ik ook wel een beetje door denderen en iets willen forceren. Dan vind ik het inderdaad lastig om mijn mond te houden, helemaal als ik iets zie wat de ander nog niet ziet. Dus dank voor het delen. En ja, ik ben me al een tijdje bewust van mijn Flores Nightingale gedrag, maar nu ik de woorden van jou zo intens voel en laat binnen komen, begrijp ik ook wat je daar echt mee bedoeld. Jouw energie voeld het zelfde als wat ik bij Lilith ervaarde. Dit vind ik heel erg vreemd en raar want het voeld alsof ik tegen mezelf praat.
Manousanka (een oude sjamaan een oermoeder die mij soms gidst): Prachtig Nienke, want het klopt, deze beide vrouwen zijn nu niet meer een persoon maar zij staan voor de vrouwelijke energie in jullie menszijn. Jullie mensen zijn hier allemaal mee verbonden. De vrouwelijke energie in jou wil jou laten zien dat het juist helemaal niet gek is wat je ziet voelt en ervaart. Maar juist iets heel puurs en natuurlijks is. Het is echt waar, dat ook jij het pad van hen bewandeld net als iedere man en iedere vrouw doet. Je had net zo goed Isis of Lilith kunnen aantrekken of een andere vrouw uit de geschiedenis die zich bewust is van eenheidsbewustzijn.
Maar Maria spreekt op dit moment meer tot je verbeelding dus krijg je haar naam door.
Hoe zit het dan met Lilith? De verleidster? Waarom trok ik die aan?
Omdat je je magnetische krachten veroordeeld, je bent bang voor jouw vrouwelijke kracht die vaak door jezelf en anderen is veroordeeld. Meestal door onbegrip, jaloezie en onzekerheid omdat je zo vrij, speels, levenslustig en gelijkwaardig omgaat met mensen. Vele vinden dat lastig want je spiegeld het spel van passie, vrijheid, gelijkwaardigheid en creatiekracht. Je bent daarom voor velen niet te pijlen, jouw levenslust boezemt soms angst bij de ander in. Maar in de kern hoort dit bij het ontdekken van jouw innerlijke kracht. Een kracht die zowel uit vernietiging en schaduw als schepping en licht bestaat.
Je maakt steeds meer contact met de oorspronkelijke vrouwelijke delen in jou, zonder schillen en veroordelingen. Alle mensen op aarde dragen deze vrouwelijke energie in hun DNA, zowel mannen als vrouwen. Alleen niet iedereen is zich hiervan bewust. Jij koos ervoor om wakker geboren te worden in je vrouwelijke spirituele DNA. Daarna werd je inslaap gebracht door je menselijke DNA en deed je verschillende ervaringen op zowel in je mannelijke als je vrouwelijke delen. Maar het is nu tijd om het spirituele DNA van je man en vrouw zijn opnieuw wakker te maken. Jij dient specifiek dit pad te bewandelen omdat je besloten hebt dit pad te gaan. Je koos ervoor om ervaring op te doen vanuit je eigen herinnering die jij thuis noemt.
Ik snap echt niet veel van wat je zegt, maar mijn gevoel zegt: “ga verder”.
Jouw pad is het pad van de herinnering aan jouw ziel die uit twee delen bestaat. Namelijk een mannelijk deel en een vrouwelijk deel. Men noemt dit met een aards begrip ook wel tweelingziel. Dit thema ligt gewoonweg vastgelegd in je spirituele cel en DNA geheugen. En ergens herinner je je dat. Bij je geboorte heb je dit thema meegenomen naar de aarde. Het is ook het thema in en van jou aardse DNA familielijn. Zowel aan je vaders als je moeders kant. Jouw ouders helpen je mee te herinneren waarom je hier op aarde bent. Dit doen ze door beide hun eigen unieke leven te leven. Ze hebben de weg deels voor je vrijgemaakt waardoor jij kan doen waarvoor je bent gekomen. Jij hebt veel van hun spiegels geleerd.
Je geniet de beste opleiding die er is. De opleiding het leven leven. Er is moed, vertrouwen, kracht, (zelf) liefde en geloof voor nodig om dit proces aan te gaan. Er zijn vele eenzame donkere lagen waardoor je heen bent gegaan en er zijn nog een aantal angstlagen te overwinnen. Maar dat hoort bij het pad dat je verlangde te gaan. Vergeet niet dat wij, de acht en jouw menselijke familie en zielsverwanten, ten alle tijden bij je zijn om je te steunen en je te laten schouwen wat de bedoeling is. We zullen je leren onderscheid te maken tussen angst, liefde en waarheid. Maar dat weet je eigenlijk ook al heel goed! Door de ervaringen die je hebt opgedaan in je leven.
Sorry, maar ik voel echt een enorme weerstand opkomen bij het woord tweelingziel. Het roept angst en boosheid in mij op. Het voelt als een sprookje die niet bestaat. Ik heb teveel om me heen gezien, gehoord en gelezen dat mensen denken hun ultieme liefde te hebben gevonden waardoor ze soms gewoon echt de weg kwijt raakten. Dat sommige mensen hierdoor een dubbelleven leefden. Dat sommige continu in een nieuw huwelijk belande omdat het toch weer niet de ware bleek te zijn. Vele huwelijken en gezinnen heb ik om me heen zien sneuvelen. En tegenwoordig lijkt scheiden zelf een trend te zijn.
Ik heb zelf ook de ervaring gehad de liefde achterna te willen jagen. Doordat ik me in de pubertijd verdiept had in tweelingzielen en zielsverwanten. Maar ik begon het uiteindelijk flauwekul te vinden en twijfel echt of dit überhaupt bestaat tussen twee mensen. Is het niet gewoon je ziel en je menszijn die de ultieme eenheid vormen?
Gek genoeg is het een terugkerend thema in mijn leven, maar ik wordt er eerlijk gezegd een beetje moe van. Ik had mezelf van kinds af aan wijsgemaakt dat er iemand is, die naar me opzoek is. Ik had hem zelfs gefantaseerd in een onzichtbaar jongetje die ik zelf kon waarnemen. Ik beleefde avonturen met hem in werelden die enkel in mijn fantasie bestonden. Nu lijkt hij ineens weer in mijn leven terug te komen.
Weet je, liefde is voor mij zo’n breed begrip, ik kan voor veel mensen liefde voelen. Zelf tegelijk voor mannen en vrouwen, dat is wat ik heb ervaren. Het zou toch vreemd zijn als er maar één iemand zou zijn die precies mijn evenbeeld en tegenpool zou zijn waardoor we een ziel vormen. Stel je voor dat je diegene nooit tegen komt omdat hij of zij per ongeluk kiest om aan de andere kant van de wereld te gaan wonen. Als ik diegene dan nooit ontmoet? Is dan mijn reis voor niks geweest? Dat kan toch niet de bedoeling zijn van het leven?
Bovendien, ik heb een hele lieve, fijne partner waar ik heel veel van houd en waar ik gelukkig mee ben. Iemand die heel goed bij me past. Samen hebben we twee prachtige kinderen. Een dochter en een zoon. Een zoon die een bijzondere zeldzame groei en ontwikkeling geniet, waardoor hij veel zorg en aandacht behoeft. En niet alleen hij, ook mijn dochter heeft aandacht nodig omdat er veel zorg en aandacht naar haar broer uit gaat. Ik kan me dan toch niet bezig gaan houden met deze onzin over tweelingzielen. Ik heb wel wat beters te doen. Die tijd heb ik wel gehad, stel je voor zeg. Nee, ik geloof er niet meer in en wil dit hoofdstuk graag afsluiten.
Manousanka: Ik voel je boosheid. Vertel, waarom ben je zo boos?
Omdat ik het gewoonweg allemaal niet begrijp. Ik heb het gevoel sinds ik meditatiesessies doe meer mezelf wordt en tegelijkertijd weer terugval in oude stukken die ik dacht achter me te hebben gelaten. Ik wil er niets meer mee te maken hebben.
Ik wil niet voelen, ik wil mijn heldere verstand gebruiken. Want voor je het weet zit ik weer in een fantasiewereld die me niet dient maar juist chaos veroorzaakt.
Manousanka: Wees echt eerlijk, wat voel je in je hart en emotie?
Okay, als ik echt heel eerlijk ben voel ik me kut en klote. Ik voel dat ik bang ben alles te verliezen wat me lief is. Omdat er onlangs een herinnering is wakker gemaakt in mij. Ik zag mijn onzichtbare vriend van vroeger ineens holografisch naast me op een meditatiematje liggen. Mijn vriend die ik ergens verloren ben in de tijd. Ik voel zoveel liefde voor hem maar ik ben ook bang voor deze liefde. Bovendien weet ik niet eens of het wel echt is wat ik allemaal ervaar. Straks ben ik geestesziek of geloof ik nog steeds in het verdomde sprookje die ik mezelf als klein meisje heb wijsgemaakt.
Nu je dit thema oprakelt in mij, trek je een beerput open en dat wil ik niet. Ik ben bang dat dit hele gedoe opnieuw met me aan de haal gaat waardoor ik mezelf opnieuw verlies in een fantasieverhaal. Hoewel ik denk dat ik er misschien wel weer tot mijn nek toe in zit door die idiote meditatie sessies. Weet je, mijn allergrootste angst is om gek te worden en mijn gezin kwijt te raken. Want zij betekenen alles voor me.
Manousanka : Lieve schat, wat een boel boosheid en angst voel ik bij je. Alles op zijn tijd stap voor stap. Alles loopt precies zoals het moet gaan, we doen het samen. Je raakt niemand kwijt en je wordt ook niet gek. En weet je, niets is wat het lijkt. Zoals ik net al zei zijn er nog angsten te overwinnen. Deze laatste twee angsten zijn jouw grootste uitdagingen. Weet dat je die in een heel groot licht kunt zetten, als de tijd daar is. Laat de regeltjes, wetten, hokjes en omschrijvingen waar een tweelingziel uit zou moeten bestaan en hoe dit eruit ziet maar los. Hetzelfde geldt ook voor relaties. Het zijn wetten, regeltjes en ervaringen door anderen bedacht en opgelegd.
Dit is jouw avontuurlijke leven in Nienke vorm en van niemand anders. Jij creëert je eigen levens ervaringen. Leef je leven, lieve dochter. Doe het op jou eigen unieke manier. Wij zijn bij je, als je het even niet weet, vraag het ons. We reiken je precies de dingen aan waardoor je je pad kan vervolgen. Verzin voor het woord tweelingziel een andere naam als het teveel weerstand oproept, beladen of verwarrend voor je is. Wees moedig en durf je eigen vertaling er aan te geven.
Ja, dat laatste dat spreekt me wel aan. Alsof ik nu een lege bladzijde voor me zie waarop alles mogelijk is.
Achior: Je weet al een tijdje dat Erik je op dit moment helpt te herinneren wie je bent. Je mag er op vertrouwen dat alles zijn reden en bedoeling heeft. Wees niet bang, we zijn er voor je en alles op zijn tijd. Je gaat down the rabbit hole! Jouw gezin steunt je! Zij hebben gekozen, net als jij, om met elkaar dit avontuur aan te gaan. Dus vertrouw hier ook op! Je hoeft geen controle uit te oefenen (leefregels). Laat los en gun elkaar ieders eigen pad (vrijheid)
Wie zijn we en wie zijn de 8?
Achior: Daar kom je later achter, heb geduld. Ik ben er voor je om uitleg te geven in menselijke taal, dat is mijn kwaliteit.
Ik heb een vraag. Is Erik mij tweeling ziel?
Achior: daar ga je weer, je wil meteen alweer controleren en gaan invullen, heb geduld je zal er vanzelf achter komen, wat tweelingziel voor jou betekend, want dat is je reis. Als ik je nu vertel hoe het in elkaar steekt, dan ga je er niets van begrijpen. Het is de bedoeling dat je jouw eigen avontuurlijke leven leeft. Want dan weet je pas echt wie je bent, wat je hier komt doen en wie wij zijn. En zul je je herinneren en weten wat wij bedoelden met jouw herinnering aan je opgesplitste ziel.
Okay. Opgesplitste ziel is dat een ander woord voor tweeling ziel?
Achior: Zo zou je het eerst eens kunnen noemen.
Je bent erg raadselachtig, ik moet dit alles echt allemaal even verwerken. En tegelijkertijd wil mijn hoofd zo graag begrijpen. Kunnen er nog meer gidsen door mij schrijven?
Ja, gidsen, zielen, dieren en nog veel meer, het is maar net wat je nodig hebt. Zie het als energetisch googelen in het universele veld. Je zal in de toekomst hier nog erg mooie ervaringen in gaan opdoen. Maar laat dat voor nu maar los en heb geduld.
Wauw, het maakt me wederom wel heel erg nieuwsgierig. Wat mooi, ik wist niet dat dit kon en bestond!
Weet dat we er altijd voor je zijn. Waar je dan ook bent. We zien dat je steeds beter ons kunt horen, zien en voelen. We zijn daar dankbaar voor. We spelen namelijk graag met jou, jullie noemen dat vaak samenwerken.
Dank jullie wel!
5 jaar later 24-09-2021
Achior liet me dit onlangs terug lezen in mijn dagboek. Hij liet me zien dat ik er aan toe ben om te begrijpen wat ik allemaal heb opgeschreven. Ik vind het echt geniaal. Ik zie hoe ik steeds opgeleid ben door mijn leven zelf. Het laat me ook zien hoe belangrijk het is om in overgave te zijn aan wat is. Vooral dus de controle en het willen begrijpen loslaten. Ik lees steeds terug dat ik erg gedreven en gepassioneerd ben omdat ik nieuwsgierig van aard ben helemaal als het om het leven de mens en ziel gaat. Maar mijn enthousiasme zorgt er ook voor dat ik soms alle kanten op schiet. Waardoor ik gauw ben afgeleid, regelmatig de draad kwijt raak en soms volledig vastloop. Waardoor ik vervolgens teveel van mezelf of een ander moet. Waardoor ik me niet meer vrij voel om gewoon te kunnen stromen. Dan ben ik geneigd om van alles afscheid te nemen en alles aan de kant te gooien en gewoon weer opnieuw te beginnen.
Maar nu lijkt er geen weg terug te zijn, er loopt een rode draad door mijn leven die ik verder wil onderzoeken omdat ik niet opnieuw afscheid van mijn ware mij wil nemen. Ik wil mezelf niet meer aan de kant gooien. Ik weet dat mijn waarheid gewoonweg bestaat want ik ben het zelf. Ik tover namelijk mijn eigen sprookje. Haha, toch best leuk om dat eindelijk gewoon eens hardop te kunnen zeggen.
Dat zei ik eigenlijk al als kind. Maar ja, ik heb gemerkt dat als je tegen je juf of meester op de basisschool verteld dat je graag wil leren toveren, ze je verkneuterd aandoenlijk en tegelijktijdig afwijzend aankijken. Je hoort ze denken “ach gossie, dat arme kind gelooft in sprookjes!”
Eerlijk, ik was niet opgewassen tegen die grote mensengedachten. Later in de pubertijd geloofde ik niet echt meer in toveren maar wel in de magie en filosofie van de liefde. Ik experimenteerde er regelmatig mee aan de bar tijdens een goed gesprek of dansend op de dansvloer. Maar eerlijk? Ik werd er eigenlijk ongelukkig van want niemand begreep echt mijn gedachten over magie, liefde en dansen. Voor sommige was ik een leuk en interessant avontuur en sommige konden niets met me en vonden me juist vreselijk overdreven irritant en raar.
Ik begon me te schamen en voelde me schuldig dat ik zo’n raar vreemd gepassioneerd kinderachtig wezen was die in magie, liefde en dansen geloofde. Vele hebben mij er van willen overtuigen dat het leven geen sprookje is, maar keiharde waarheid en dat toveren niet bestaat. Uiteindelijk besloot ik mijn identiteit achter een masker te plaatsen. Een masker die zogenaamd mij “normaal” maakte. Maar mijn moeder was de enige die me voedde met haar toverkracht, puur door de ervaringen over haar zelf. Die ze met mij, tijdens het wandelen in de natuur deelde. Dat deed ze altijd op een zeer gelijkwaardige manier. Hierdoor bleef er in mij altijd een klein vlammetje branden.
Ik verstopte me echter elke keer achter een masker zodra ik de deur uit ging. Dus ik leerde niet mijn authentieke identiteit neer te zetten in de buitenwereld. Ik heb het verborgen gehouden achter een masker die anderen wel begrepen waardoor ik redelijk als normaal werd ervaren. Maar de keerzijde was dat ik mensen op afstand begon te houden want het was doodvermoeiend om mijn ware mij continu te verstoppen. Bovendien wilde ik niet door de mand vallen als ze mijn kinderlijke verschijning dwars door mijn masker zouden zien schijnen.
Immens dankbaar ben ik dat ik kinderen kreeg. Door hen leefde mijn identiteit op, puur door de sprookjes die ik ze zelf voorlas en op de seizoenstafel uitstalde. Mijn ziel werd geraakt door hun beide zielen die in hen zo puur en onbevangen aanwezig kunnen zijn, helemaal toen ze nog zo heel klein waren.
Ik ervaar nu, nu ik steeds meer van mezelf laat zien dat mijn kinderlijkheid en onbevangen puurheid soms als naïef vertaald wordt. Dat mensen denken dat ik nog heel veel moet leren om mezelf te begrijpen en zijn daarom geneigd om mij te vertellen wat ik moet doen. Of mij in een hokje te plaatsen of te labelen. Dat gebeurd op heel verschillende en soms ook op de meest prachtige verpakte en soms slinkse achterdeur manieren.
Ik moest in mijn jeugd maar ook later meerder malen ervaren, dat ik niet begrepen werd. Het veroorzaakte gevoelens van minderwaardigheid, schaamte en schuld gevoelens om wie ik werkelijk was. Ik heb me hierdoor lang onvrij gevoeld. Ik was niet tegen afwijzing opgewassen want ik begreep het gewoonweg niet en ze wilden of konden het me ook niet uitleggen. Ze zeiden het niet maar ik zag het in hun ogen, “Nienke, jouw verhaal past niet in mijn straatje, dus hou je mond en ga weg uit mijn ogen, ……..bam boek dicht, Einde verhaal.
Maar het prachtigste is dat dit soort ervaringen mij hebben opgeleid in zelfliefde. Het leidde me op dat mijn waarheid net zo waar is als die van de ander. Ook als deze door de ander volledig afgekeurd, stilgezwegen of als het einde van een boek dichtgeslagen wordt. Het is een uitdagende pittige opleiding (geweest) om in mijn eigen waarheid te geloven maar er vooral in te gaan staan.
Velen zeggen vaak tegen mij: “ ik begrijp het echt niet, als je zo spiritueel ontwaakt bent, hoe kun je dan nog onzeker zijn of twijfelen.” Nou weet je, ik ben geen heilige, ik ben gewoon een mens en heb mijn lessen hier op aarde ook te volgen en heb een best pittige uitdaging gekozen voor ik naar de aarde kwam. Een van de uitdagendste lessen voor mij is om mijn passie in alle vrijheid te kunnen laten bestaan, te laten stromen en te leven! Zonder schaamte, schuld en onzekerheid. En ik moet zeggen dat gaat me steeds beter af! Waardoor ik ook zie dat ik andere ervaringen ga aantrekken. Ervaringen die met mijn hoofd, hart en ziel resoneren waardoor mijn passie volledig gaat stromen. I love it!
Achior: Ja, en daarom volg je bovenal jouw innerlijk kompas. Als iets niet goed voelt, luister je daar steeds beter naar. En doet het dan ook gewoon niet! Wat je nog meer mag gaan doen is “Nee” zeggen ook tegen de grootte liefdes van je leven als zij iets van je verlangen, wat voor jou niet goed voeld. Zeg “Nee”. Geef duidelijk je grens aan. Blijf moedig, krachtig om jezelf te zijn, vanuit alle kleuren wie je bent. Niemand heeft jou lessen gevoeld en doorleefd zoals jij dat gedaan hebt of doet. En ik, lieve Nienke, ik ben de enige die dat echt weet. Omdat ik jou voel, ervaar en door jou heen stroom omdat ik jou ben en alles met je meebeleef. Jij leeft je liefde.
Als iets wel goed voelt, zeg dan “Ja”. Zoals je afgelopen week “Ja” hebt gezegd tegen een nieuwe samenwerking. Iets wat je al 3 jaar geleden wist dat stond te gebeuren. Het is nu de tijd en je voelde het exact op het juiste moment, net als de andere partij. En ja, je vind het reuze spannend en nieuw om ook af en toe samen te gaan werken met anderen. Maar lieverd, het is een volgende stap en dat weet je. Je wenste het en je hebt het gemanifesteerd.
Ja, ik vind het echt cool en ik vind het inderdaad spannend, omdat ik nog maar weinig ervaring heb opgedaan met samenwerken in het werk wat ik nu doe. Maar het voelt echt zo de bedoeling. Het hing al in de lucht en dat voelden de andere twee ook. Het was alleen een kwestie van elkaars proces gunnen en geduld hebben en wachten tot iedereen zover was. Zo mooi hoe afgelopen vrijdag alles ineens samen smolt. Echt magisch en prachtig tegelijk. Ik ben heel benieuwd. We gaan eerst een try-out doen en voelen wat precies de vorm gaat zijn. Maar we konden vrijdag alle drie de vorm al aardig voelen. Heb er echt zin in, ik kan bijna niet wachten! Hahah!
Wordt vervolgd!
Liefs Nienke